ผลการค้นหา

เสียงนกเสียงกา

หมายถึง(สำ) น. ความเห็นของคนที่ไม่มีอำนาจ เช่น เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ น่าจะฟังเสียงนกเสียงกาบ้าง.

เสียงเล็กเสียงน้อย

หมายถึงน. น้ำเสียงที่แสร้งดัดให้เล็กหรือเบากว่าปรกติในลักษณะออดอ้อนเป็นต้น.

ผัวะ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงไม้หักหรือเสียงตบ.

คัก,คั่ก,คั่ก ๆ

หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงฝนตกหนัก; เสียงหัวเราะ.

วรรณยุกต์,วรรณยุต

หมายถึงน. ระดับเสียงสูงต่ำของคำในภาษาไทย มี ๕ เสียง คือ เสียงสามัญ เสียงเอก เสียงโท เสียงตรี เสียงจัตวา มีรูปเครื่องหมายบอกระดับของเสียงอยู่เบื้องบนอักษร ๔ รูป คือ ่ (ไม้เอก) ้ (ไม้โท) ๊ (ไม้ตรี) ๋ (ไม้จัตวา).

ฮื่อ

หมายถึงว. เสียงอย่างหมาคำราม; (ปาก) เสียงแสดงคำรับของผู้ที่มีอำนาจหรือผู้เสมอกัน.

แผด

หมายถึงก. เปล่งเสียงดังสนั่น (ตามปรกติใช้ประกอบกับคำ เสียง เป็น แผดเสียง); ฉายแสงกล้า (ใช้แก่แดด).

ป๊าว

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงแมวร้อง.

คำสร้อย

หมายถึงน. คำหรือวลีที่ใช้ลงท้ายวรรค ท้ายบาท หรือท้ายบทร้อยกรอง เพื่อความไพเราะของเสียงและความหมาย หรือเพื่อแสดงว่าจบตอน เช่น นาเฮย ฤๅ บารนี แก่แม่นา โสตถิ์เทอญ.

ครืดคราด

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงหายใจไม่สะดวก.

ฮูม

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงฟ้าร้องหรือช้างร้อง.

ปี๊บ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงเสือร้อง.