ผลการค้นหา

เขลง

หมายถึง[เขฺลง] ว. ทอดอารมณ์อย่างสบาย (ใช้แก่กริยานอน).

ถลากไถล

หมายถึงว. ไม่ตรงไปตรงมา, ไม่อยู่กับร่องกับรอย, (ใช้แก่กริยาพูด).

โป้ปด

หมายถึงว. จงใจกล่าวคำที่ไม่จริง.

ขา

หมายถึงว. คำขานรับของผู้หญิง.

ดอกกะทือ

หมายถึงใช้เป็นคำด่าผู้หญิง.

อิ่มหนำ

หมายถึงว. อิ่มเต็มที่ (ใช้แก่กริยากิน), อิ่มหนำสำราญ ก็ว่า.

ปริกัลปมาลา

หมายถึงน. ระเบียบกริยาในไวยากรณ์ที่บอกความคาดหมาย ความกำหนด. (ส.).

ฮึ่ย

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความไม่เห็นด้วย.

กุสุมภ์

หมายถึง(แบบ) น. ดอกคำ. (ป.).

ทวนสาบาน

หมายถึงก. ไม่ทำตามคำสาบาน.

ช่างกระไร

หมายถึงคำกล่าวเนื่องจากติเตียน ตัดพ้อ หรือผิดหวัง.

สับปลับ

หมายถึงว. กลับกลอกเชื่อไม่ได้ (มักใช้แก่กริยาพูด) เช่น พูดสับปลับ เขาเป็นคนสับปลับ, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ สับปลี้ เป็น สับปลี้สับปลับ.