ผลการค้นหา

อัชฌาจาร

หมายถึง[-จาน] น. ความประพฤติชั่ว, การล่วงมรรยาท, การละเมิดประเพณี. (ป.).

หมดราคี

หมายถึงว. ไม่มีมลทิน, ไม่มัวหมอง.

มัวหมอง

หมายถึงว. มีมลทิน, ไม่บริสุทธิ์.

ทุจริต

หมายถึง[ทุดจะหฺริด] น. ความประพฤติชั่ว, ถ้าเป็นความประพฤติชั่วทางกาย เรียกว่า กายทุจริต, ถ้าเป็นความประพฤติชั่วทางวาจา เรียกว่า วจีทุจริต, ถ้าเป็นความประพฤติชั่วทางใจ เรียกว่า มโนทุจริต. ก. โกง เช่น ทุจริตในการสอบ, คดโกง, ฉ้อโกง, เช่น ทุจริตต่อหน้าที่. ว. ไม่ซื่อตรง เช่น คนทุจริต. (ป. ทุจฺจริต).

ประเดี๋ยวประด๋าว

หมายถึงว. ชั่วครู่ชั่วยาม.

เลือดชั่ว

หมายถึงน. ผู้ที่สืบเชื้อสายมาจากพ่อแม่ที่ชั่ว, ความเลวร้ายที่มีอยู่ในตัว เช่น ตีหัวให้แตกเอาเลือดชั่วออกเสียบ้าง.

ชั่วเบา

หมายถึง(โบ) ว. ชั่วระยะเวลานานตราบที่ยังไม่ได้ถ่ายปัสสาวะ.

เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม

หมายถึง(สำ) ก. ประพฤติตนตามที่คนส่วนใหญ่ประพฤติกัน.

ประเดี๋ยว

หมายถึงน. ชั่วระยะเวลาหนึ่ง, ชั่วขณะหนึ่ง, ชั่วครู่หนึ่ง, เช่น รอประเดี๋ยวนะ, เดี๋ยว ก็ว่า.

นอกรีต,นอกรีตนอกรอย

หมายถึงว. ไม่ประพฤติตามจารีตประเพณี.

ขัดขืน

หมายถึงก. ไม่ประพฤติตาม, ไม่ทำตาม.

เสเพล

หมายถึง[-เพฺล] ว. ชอบประพฤติเหลวไหล, ไม่เอางานเอาการ, เช่น คนเสเพล, มีความประพฤติเหลวแหลก ในคำว่า หญิงเสเพล.