ผลการค้นหา

กำรู

หมายถึง(โบ) ก. กรู, รวมหมู่กันเข้ามา, ประดังกันเข้ามา, เช่น กำรูคลื่นเป็นเปลว. (แช่งนํ้า).

โอร,โอร-

หมายถึง[-ระ-] ว. ตํ่า, ใต้; รอง; หลัง; ฝั่งนี้. (ป.; ส. อวร).

กระแหนะกระแหน

หมายถึง[-แหฺน] ก. พูดกระทบหรือพูดเป็นเชิงเสียดสี, กระแนะกระแหน ก็ว่า.

ตาฝั่ง

หมายถึง(โบ; กลอน) น. ท่าที่ฝั่ง เช่น เขาก็ไปชุมนุมกันในตาฝั่ง. (ม. คำหลวง ชูชก).

ระแด

หมายถึงน. คนชาติข่าพวกหนึ่ง ในตระกูลชวามลายู อยู่ทางฝั่งซ้ายแม่นํ้าโขง.

แผนที่

หมายถึงน. แบบที่เขียนย่อจากพื้นดิน บอกแม่นํ้า ฝั่งทะเล และอื่น ๆ.

กระทั่ง

หมายถึงก. ตี, กระแทก, เช่น เสียงโครมครื้นคลื่นกระทั่งฝั่งชลา. (นิ. เพชร); ทำให้มีเสียง เช่น กระทั่งแตรกระทั่งมโหระทึก; ให้เสียงสัญญาณ เช่น ตามช่องฉากบังกระทั่งไอ. (คาวี), นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระทบ เป็น กระทบกระทั่ง. บ. จดถึง, จนถึง, เช่น กระทั่งบัดนี้เขาก็ยังไม่มา; แม้, แม้แต่, เช่น กระทั่งพ่อสั่งเขาก็ยังไม่ทำ กระทั่งแม่ของเขาเองเขาก็ยังไม่เว้น.

วัปป,วัปป-,วัปปะ

หมายถึง[วับปะ-] น. การหว่านพืช เช่น พิธีวัปปมงคล; ฝั่งน้ำ. (ป. วป ว่า ผู้หว่านพืช; ส. วปฺร ว่า ฝั่งน้ำ ทุ่งที่หว่านพืชไว้ ทุ่ง).

จิงโจ้

หมายถึงน. เครื่องป้องกันใบจักรเรือไม่ให้สวะเข้าไปปะกันกระทบ และกันไม่ให้เพลาแกว่ง.

กระแซะ

หมายถึงก. ขยับกระทบเข้าไป เช่น ขยับตัวกระแซะเข้าไป พูดเลียบเคียงกระแซะเข้าไป.

สินเธาว์

หมายถึงน. เกลือที่ได้จากดินเค็มที่ห่างไกลจากฝั่งทะเล เรียกว่า เกลือสินเธาว์. (ป. สินฺธว).

ประทบ

หมายถึง(กลอน) ก. กระทบ เช่น ประทบประทะอลวน. (ตะเลงพ่าย).