ค้นเจอ 247 รายการ

ทรุดโทรม

หมายถึงว. เสื่อมไปเพราะร่วงโรย ครํ่าคร่า หรือตรากตรำเกินไป.

กเรนทร,กเรนทร์

หมายถึง(กลอน; แผลงมาจาก กรินทร์) น. ช้าง เช่น พลคชคณหาญหัก กเรนทรปรปักษ์ ปราบประลัย. (สมุทรโฆษ).

นางร้องไห้

หมายถึงน. หญิงที่ทำหน้าที่หรือรับจ้างร้องไห้ครํ่าครวญถึงคุณความดีของผู้ตาย.

ควิวควัง,ควิวควั่ง,ควิวคว่าง,ควิวคว้าง

หมายถึง[-คฺวัง, -คฺวั่ง, -คฺว่าง, -คฺว้าง] ก. หมุนคว้างจนใจหวิว ๆ, อาการที่จิตใจรู้สึกหวาดหวิว; ใช้โดยปริยายว่า เวิ้งว้าง, กว้างใหญ่, น่ากลัว, เช่น สาครควิวคว่าง, โบราณเขียนเป็น ควิวคว่งง ก็มี เช่น สมุทรพิศารลิว ควิวคว่งง แลนา. (กำสรวล).

คะใน

หมายถึง(โบ) บ. ข้างใน, ในกลอนเขียนเป็น คใน เช่น ปางพระไปนอน คในพนานต์ พระเอาภูบาล ไปสมกัลยา. (สมุทรโฆษ).

คะมำ

หมายถึงก. ล้มควํ่า, อาการที่หัวพุ่งไปเพราะสะดุด.

ปล้นสะดม

หมายถึง(โบ) ก. ปล้นโดยใช้วิธีรมยาให้เจ้าของทรัพย์หลับสนิทไม่รู้สึกตัว.

ชันตาฆระ

หมายถึง[ชันตาคะระ] (แบบ) น. เรือนไฟ, ห้องสำหรับรมไฟเพื่อให้เหงื่อออก. (ป.).

วิประโยค

หมายถึง[วิปฺระโยก] น. ความพลัดพราก, ความกระจัดกระจาย, ความจากกัน. ว. เศร้าโศก เช่น วันวิปโยค แม่น้ำวิปโยค. (ป. วิปฺปโยค; ส. วิปฺรโยค).

อัสดงคต

หมายถึงว. ทางทิศตะวันตก เช่น อัสดงคตประเทศ. (ส. อสฺตมฺ + คต).

กระพาก

หมายถึงน. ปลาตะพาก. (ประพาสไทรโยค). (ดู ตะพาก).

คชาภรณ์

หมายถึงน. เครื่องประดับช้าง. (ป. คช + อาภรณ).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ