ผลการค้นหา

ฟัดเฟียด

หมายถึงว. กระฟัดกระเฟียด, อาการที่ทำโกรธสะบัดกระฟัดกระเฟียด.

เลือดขึ้นหน้า

หมายถึง(สำ) ก. โกรธมากจนหน้าแดง, โมโห.

ขัดใจ

หมายถึงก. โกรธเพราะทำไม่ถูกใจ, ไม่ยอมให้ทำตามใจ.

ชิ,ชิชะ,ชิชิ

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น.

ดาลโทสะ

หมายถึงก. บังเกิดความโกรธถึงขนาด, ลุแก่โทสะ.

มานุษ,มานุษย-

หมายถึง[มานุด, มานุดสะยะ-] น. คน, เพศคน. ว. เกี่ยวกับคน, ของคน. (ส.).

วิ่งงัว,วิ่งวัว

หมายถึงก. ให้คน ๒ คนวิ่งแข่งกัน.

มายากร

หมายถึงน. คนเล่นกล, คนแสดงกล.

มิคสัญญี

หมายถึงน. ชื่อยุคหนึ่งที่มีแต่รบราฆ่าฟันเบียดเบียนกัน. (ป.).

ละกูมะนิส

หมายถึงน. คนที่รัก, คนที่ชอบใจ. (ช.).

อันตชาติ

หมายถึงน. คนตํ่าช้า, คนไม่มีตระกูล. (ส.).

บุคคลธรรมดา

หมายถึง[บุกคน-] น. คน, มนุษย์ปุถุชน.