ตัวกรองผลการค้นหา
ขี้มิ่น
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, ปักษ์ใต้) น. ขมิ้น. (ดู ขมิ้น ๑).
วสละ
หมายถึง[วะสะ-] น. คนชั่ว, คนถ่อย, คนตํ่าช้า, คนชั้นตํ่า. (ป.; ส. วฺฤษล).
ศฐะ
หมายถึง[สะ-] น. คนโกง, คนล่อลวง; คนโอ้อวด. (ส.; ป. ส).
ธรรมะธัมโม
หมายถึงว. เรียกคนที่เคร่งครัดในศาสนาว่า คนธรรมะธัมโม.
นานาจิตตัง
หมายถึงว. ต่างจิตต่างใจ, ต่างคนก็ต่างความคิดเช่นคนหนึ่งถูกกับอากาศเย็น แต่อีกคนหนึ่งถูกกับอากาศร้อน.
วาโมร
หมายถึง[-โมน] น. คนป่า, คนรำ. (ช.).
ภักษการ
หมายถึงน. คนทำอาหาร, คนครัว. (ส.).
อีหลี
หมายถึง[-หฺลี] (ถิ่น-อีสาน) ว. จริง ๆ, บางทีใช้ว่า ดีหลี.
เอี่ยน
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. ปลาไหล. (ดู ไหล ๑).
แวง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นปรือ. [ดู ปรือ ๑ (๑)].
มเหศักดิ์
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เจ้าผีซึ่งเดิมเป็นเจ้าเมืองในถิ่นนั้น.
วิ่งวัว
หมายถึงก. ให้คน ๒ คนวิ่งแข่งกัน, วิ่งงัว ก็ว่า.