ผลการค้นหา

ไม้ควักปูน

หมายถึงน. ไม้หรือโลหะที่ทำรูปร่างคล้ายพายแต่เล็กมาก สำหรับควักปูนในเต้ามาป้ายพลู.

ไม้แม่กำพอง

หมายถึงน. ไม้ที่ทับอยู่บนลูกกรงเรือนหรือเกวียน.

ไม้ขัดหม้อ

หมายถึงน. ไม้ทำเป็นชิ้นบาง ๆ ยาวประมาณ ๑ ศอก ใช้สอดขัดที่หูและฝาหม้ออะลูมิเนียมในเวลาเช็ดน้ำข้าว.

ไม้นอกกอ

หมายถึง(สำ) น. คนที่ประพฤตินอกแบบแผนของวงศ์ตระกูล (มักใช้ในทางไม่ดี).

ไม้สีฟัน

หมายถึงน. ไม้ที่ทุบปลายแล้วใช้สีฟันแทนแปรงสีฟัน โดยมากจะเป็นกิ่งข่อยหรือกิ่งไม้สีฟันคนทา.

ไม้หกเหียน

หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่งที่มีหุ่นหักลงดิน แล้ววกกลับขึ้นมา.

ไม้ค้ำโพธิ์

หมายถึงน. ไม้สำหรับค้ำกิ่งโพธิ์ ทำด้วยไม้จริงหรือไม้ไผ่ ปลายมีง่าม นิยมหุ้มผ้าแดงและผ้าขาว.

ไม้สักกะเท้า

หมายถึงน. ไม้เท้า.

ไม้เอนชาย

หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่งที่มีต้นเอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เหมือนไม้ที่อยู่ริมน้ำ.

เลื่อยชักไม้

หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับตัดไม้ มีขนาดใหญ่ ใบเลื่อยมีลักษณะเป็นปื้นหรือแถบยาวติดกับปลายขาคันเลื่อยทั้งคู่ มีไม้ยาวที่เรียกว่า อกเลื่อย ยันอยู่ตรงกลาง ปลายขาคันเลื่อยด้านตรงข้ามมีเชือกคล้องรั้งและบิดเพื่อขึงใบเลื่อยให้ตึง ใช้คนชักเลื่อยคู่กัน ๒ คน.

ทะเทียด

หมายถึงน. กลองแขกมี ๒ หน้า หน้าหนึ่งใช้มือตี อีกหน้าหนึ่งใช้ไม้ตี ใช้ในกระบวนแห่.

น้ำมือ

หมายถึงน. มือของตัวแท้ ๆ; รสมือ; ความสามารถในการทำ เช่น บำรุงสินค้าให้เกิดมีขึ้นในประเทศโดยนํ้ามือของคนไทยเรา.