ผลการค้นหา

ใจลอย

หมายถึงว. เผลอสติ, เคลิบเคลิ้ม.

กลัวลาน

หมายถึงก. กลัวจนตั้งสติไม่อยู่.

ฟั่นเฟือน

หมายถึงว. หลงใหล, เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, คุ้มดีคุ้มร้าย, เช่น มีสติฟั่นเฟือน จิตใจฟั่นเฟือน.

เสียจริต

หมายถึงว. เป็นบ้า, มีสติวิปลาส, วิกลจริต.

คน

หมายถึงน. มนุษย์.

คน

หมายถึงก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ ให้เข้ากัน.

สยามานุสติ

หมายถึง[สะหฺยามมานุดสะติ, สะหฺยามานุดสะติ] น. การระลึกถึงประเทศสยาม, ชื่อโคลง ๔ สุภาพ พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว.

อจิตติ

หมายถึงน. ความขาดสติ, ความมัวเมา. (ส.).

ลางเนื้อชอบลางยา

หมายถึงน. ยาอย่างเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง; (สำ) ของสิ่งเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง.

งวยงง

หมายถึงก. เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, มึนงง, งงงวย ก็ว่า.

งงงวย

หมายถึงก. เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, มึนงง, งวยงง ก็ว่า.

หน้ามืด

หมายถึงว. อาการที่เป็นลมหมดสติ; โดยปริยายหมายถึงมัวเมาจนขาดสติ ทำสิ่งที่ไม่ควรทำ.