ผลการค้นหา

มูฬห,มูฬห-

หมายถึง[มูนหะ-] ว. เขลา, หลง. (ป.).

โมหันธ์

หมายถึงน. ความมืดมนด้วยความหลง. (ป. โมห + อนฺธ).

แฝด

หมายถึงน. เรียกยาหรือสิ่งที่ผู้หญิงให้ผัวกินเพื่อให้หลงรักตัวคนเดียวว่า ยาแฝด.

ผีบุญ

หมายถึงน. ผู้อวดคุณวิเศษว่ามีฤทธิ์ทำได้ต่าง ๆ อย่างผีสางเทวดาให้คนหลงเชื่อ.

หลงลม,หลงลมปาก

หมายถึง(ปาก) ก. หลงเชื่อถ้อยคำ เช่น อย่าหลงลมปากคนชวนไปหาลาภทางไกล.

ลางเนื้อชอบลางยา

หมายถึงน. ยาอย่างเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง; (สำ) ของสิ่งเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง.

สองต่อสอง

หมายถึงว. แต่ลำพัง ๒ คน โดยเฉพาะในที่ลับหูลับตาคนอื่น (มักใช้แก่ชายหนึ่งและหญิงหนึ่งที่อยู่ด้วยกันตามลำพัง).

สีซอให้ควายฟัง

หมายถึง(สำ) ก. สั่งสอนแนะนำคนโง่มักไม่ได้ผล เสียเวลาเปล่า.

เจ๊สัว

หมายถึงน. คนที่มั่งมี (มักหมายถึงเศรษฐีจีน), เจ้าขรัว หรือ เจ้าสัว ก็เรียก.

ปอกลอก

หมายถึงว. ทำให้เขาหลงเชื่อแล้วล่อลวงเอาทรัพย์เขาไป.

สมุน

หมายถึง[สะหฺมุน] น. บริวาร, คนอยู่ในบังคับ, มักเรียกว่า ลูกสมุน.

เจ้าขรัว

หมายถึงน. คนที่มั่งมี (มักหมายถึงเศรษฐีจีน), เจ๊สัว หรือ เจ้าสัว ก็เรียก.