ผลการค้นหา

ลปก

หมายถึง[ละปก] น. คนพูดบ่นเพ้อต่าง ๆ; คนพูดด้วยความอยากได้. (ป.).

หักอก

หมายถึงก. ทำให้คนรักพลาดหวัง.

ตอแหล

หมายถึง[-แหฺล] เป็นคำด่าคนที่พูดเท็จ (มักใช้แก่ผู้หญิง); ช่างพูดและแสดงกิริยาน่ารัก (ใช้เฉพาะเด็กที่สอนพูด).

มิตภาณี

หมายถึงน. คนพูดพอประมาณ. (ป.).

ลวงโลก

หมายถึงว. ตลบตะแลงปลิ้นปล้อนในคำว่า คนลวงโลก.

เป็นความลับนะ

หมายถึงคนพูดต้องการให้เราบอกคนอื่นต่อด้วยนะ อย่าเก็บไว้คนเดียว

วัลลภ

หมายถึง[วันลบ] น. คนสนิท, ผู้ชอบพอ, คนโปรด, คนรัก. (ป., ส.).

เหน็บ

หมายถึงก. พูดเสียดสีแคะไค้ เช่น เขาชอบมาเหน็บให้เจ็บใจ. ว. อาการที่พูดเสียดสีแคะไค้ ในคำว่า พูดเหน็บ.

เสน่ห์

หมายถึง[สะเหฺน่] น. ลักษณะที่ชวนให้รัก เช่น เธอเป็นคนมีเสน่ห์; วิธีการทางไสยศาสตร์ที่ทำให้คนอื่นรัก เช่น เขาถูกเสน่ห์.

กล่าวขวัญ

หมายถึงก. พูดถึง, พูดออกชื่อและการกระทำของคนอื่น.

สุดสวาสดิ์

หมายถึงสุดรัก, สุดดีใจ

มิ่งมิตร

หมายถึงน. เพื่อนรัก, เมียรัก.