ผลการค้นหา

แกว

หมายถึงน. คนชาติหนึ่งในเขตตังเกี๋ย.

ขี้เป้

หมายถึงว. ไม่ได้เรื่อง เช่น คนขี้เป้ ของขี้เป้.

คิลาน,คิลาน-,คิลานะ

หมายถึง[คิลานะ-] น. คนเจ็บ. (ป.).

ลูกผีลูกคน

หมายถึง(สำ) ว. หวังเป็นที่แน่นอนยังไม่ได้, มักใช้ในกรณีสำคัญ ๆ เช่น เด็กที่เกิดใหม่จะรอดหรือไม่ ยังเป็นลูกผีลูกคนอยู่ การสอบไล่ครั้งนี้ ยังเป็นลูกผีลูกคนอยู่.

คนดีผีคุ้ม

หมายถึง(สำ) น. คนทำดีเทวดาย่อมคุ้มครอง, มักใช้เข้าคู่กับ คนร้ายตายขุม ว่า คนดีผีคุ้ม คนร้ายตายขุม.

ปากจัด

หมายถึงว. ชอบพูดจาหรือโต้เถียงด้วยถ้อยคำแข็งกร้าวไม่สุภาพ, ด่าเก่ง, ชอบพูดจาหยาบคาย.

หัวเดียวกระเทียมลีบ

หมายถึงว. ตัวคนเดียวโดดเดี่ยว ไม่มีพวกพ้อง.

มุทิกา

หมายถึงน. คนขับเสภา. (ป.).

ข้าไท

หมายถึงน. คนรับใช้ที่ไม่ใช่ทาส.

สุคนธชาติ

หมายถึงน. ความหอม, กลิ่นหอม; กลิ่นหอมที่มีอยู่ในส่วนต่าง ๆ ของต้นไม้ ได้แก่ ราก แก่น กระพี้ เปลือก สะเก็ด น้ำในต้น ใบ ดอก และผล.

สงัดผู้สงัดคน

หมายถึงก. เงียบเชียบเพราะไม่มีผู้คนผ่านไปมา.

เศษคน,เศษมนุษย์

หมายถึงน. คนเลวมากจนหาดีไม่ได้ (ใช้เป็นคำด่า).