ตัวกรองผลการค้นหา
กระกรับกระเกรียบ
หมายถึง(โบ; กลอน) ว. กระด้าง, หยาบ, เช่น หนงงหยาบสุรเสียงศัพท์ ดูก็กระกรับกระเกรียบ. (ม. คำหลวง กุมาร).
อปราชัย,อัปราชัย
หมายถึง[อะปะ-, อับปะ-] น. ความไม่แพ้, ความชนะ; (กลอน) บางทีใช้หมายความว่า แพ้ เช่น คบคนดีเป็นศรีแก่ตัว คบคนชั่วอัปราชัย. (ป.).
วสละ
หมายถึง[วะสะ-] น. คนชั่ว, คนถ่อย, คนตํ่าช้า, คนชั้นตํ่า. (ป.; ส. วฺฤษล).
ศฐะ
หมายถึง[สะ-] น. คนโกง, คนล่อลวง; คนโอ้อวด. (ส.; ป. ส).
ธรรมะธัมโม
หมายถึงว. เรียกคนที่เคร่งครัดในศาสนาว่า คนธรรมะธัมโม.
นานาจิตตัง
หมายถึงว. ต่างจิตต่างใจ, ต่างคนก็ต่างความคิดเช่นคนหนึ่งถูกกับอากาศเย็น แต่อีกคนหนึ่งถูกกับอากาศร้อน.
วาโมร
หมายถึง[-โมน] น. คนป่า, คนรำ. (ช.).
ภักษการ
หมายถึงน. คนทำอาหาร, คนครัว. (ส.).
วิ่งวัว
หมายถึงก. ให้คน ๒ คนวิ่งแข่งกัน, วิ่งงัว ก็ว่า.
เอกภักดิ์
หมายถึง[เอกกะ-] ว. จงรักต่อคนคนเดียว, ซื่อตรง.
คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ
หมายถึง(สำ) น. คนรักมีน้อย คนชังมีมาก.
เมืองผี
หมายถึงน. โลกของคนตาย, แดนของคนที่ตายแล้ว.