ผลการค้นหา

บอกบท

หมายถึงก. อ่านข้อความในบทโขนละครให้คนร้องร้องตามที่บอก, อ่านข้อความในบทละครให้ผู้เล่นพูดหรือร้องตามที่บอก; บอกหรือสั่งให้ทำสิ่งใด ๆ ตามที่ผู้บอกต้องการ.

กำพืด

หมายถึงน. เทือกเถา, เผ่าพันธุ์, (มักใช้เป็นทำนองหยาม) เช่น รู้กำพืด.

เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา

หมายถึง(สำ) ก. บอกหรือสอนไม่ได้ผล.

บ่อนแตก

หมายถึงก. ก่อเรื่องทำให้คนที่มาชุมนุมกันต้องเลิกไปกลางคัน.

แส่

หมายถึงก. เข้าไปยุ่งในเรื่องของคนอื่นหรือเรื่องที่มิใช่หน้าที่ของตนอยู่เนือง ๆ (เป็นคำไม่สุภาพ) เช่น แส่ไม่เข้าเรื่อง แส่หาเรื่อง.

หนักหน้า

หมายถึงก. มีภาระต้องรับผิดชอบทั้งหมด เช่น เรื่องนี้หัวหน้าคณะหนักหน้าอยู่คนเดียว.

คมคาย

หมายถึงว. ฉลาด, ไหวพริบดี, ทันคน, เช่น วาจาคมคาย พูดจาคมคาย สำนวนภาษาคมคาย, มีแววฉลาด เช่น หน้าตาคมคาย.

มุขบาฐ,มุขปาฐะ

หมายถึง[มุกขะบาด, มุกขะ-] น. การต่อปากกันมา, การบอกเล่าต่อ ๆ กันมาโดยมิได้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร, เช่น เรื่องนี้สืบมาโดยมุขบาฐ เรื่องนี้เป็นมุขปาฐะ.

ให้หา

หมายถึงก. เรียก, บอกให้ไปหา.

นิพิท,นิเพท

หมายถึง[นิพิด, นิเพด] (แบบ) ก. ให้รู้ชัด, บอก. (ป. นิ + วิท).

ต้นเหตุ

หมายถึงน. คนหรือสัตว์เป็นต้นที่ทำให้เกิดเหตุเกิดเรื่อง.

ปริปาก

หมายถึงก. แย้มปากพูดออกมา (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น อย่าปริปากบอกใครนะ.