ตัวกรองผลการค้นหา
เลือกที่รักมักที่ชัง
หมายถึง(สำ) ก. ลำเอียง.
เคลิบเคลิ้ม
หมายถึง[เคฺลิบเคฺลิ้ม] ก. ลืมตัวไปชั่วขณะหนึ่ง, เผลอสติไปชั่วขณะหนึ่ง.
เกลียดตัวกินไข่
หมายถึง(สำ) ก. เกลียดตัวเขา แต่อยากได้ผลประโยชน์จากเขา, มักใช้เข้าคู่กับ เกลียดปลาไหลกินนํ้าแกง ว่า เกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินนํ้าแกง.
เศษมนุษย์
หมายถึงน. คนเลวมากจนหาดีไม่ได้, เศษคน ก็เรียก.
เข้าผู้เข้าคน
หมายถึงก. ติดต่อกับคนอื่น ๆ ได้ดี.
วฤษละ
หมายถึง[วฺรึสะละ] (แบบ) น. คนชั่ว. (ส. วฺฤษล; ป. วสล).
คู่ฟ้าคู่ดิน
หมายถึงว. ยั่งยืนอยู่ชั่วฟ้าดินสลาย, ชั่วนิรันดร.
แขยง
หมายถึง[ขะแหฺยง] ก. เกลียดเมื่อได้เห็นหรือถูกต้องสิ่งที่สกปรก น่ารังเกียจ หรือน่าเกลียดน่ากลัว หรือเมื่อนึกถึงสิ่งนั้น, ขยะแขยง ก็ว่า.
กระเซอะกระเซอ
หมายถึงก. เซ่อเซอะ เช่น ชังนํ้าหน้าบ้าเคอะกระเซอะกระเซอ. (คาวี).
หน้าผี
หมายถึงน. หน้าตาอัปลักษณ์น่าเกลียดน่ากลัว.
อุจาด
หมายถึงว. น่าเกลียด, น่าอาย, อย่างที่ไม่ควรทำ.
แสยงขน
หมายถึงก. ขนลุกด้วยความกลัวหรือเกลียดเป็นต้น.