ผลการค้นหา

บาหลี

หมายถึง[-หฺลี] น. ชื่อเกาะหนึ่งของประเทศอินโดนีเซีย อยู่ทางตะวันออกของเกาะชวา, เรียกประชาชนชาวเกาะนั้นว่า ชาวบาหลี.

แต้จิ๋ว

หมายถึงน. จีนชาวเมืองแต้จิ๋วในมณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน, เรียกภาษาของจีนชาวนี้ว่า ภาษาแต้จิ๋ว.

พนชีวี

หมายถึง[พะนะ-] น. ชาวป่า. (ส. วนชีวินฺ).

พลโลก

หมายถึง[พนละ-] น. ชาวโลก, พลเมืองของโลก.

เซิ้ง

หมายถึงก. ร้องรำทำเพลงแบบชาวอีสาน.

ตะวันขึ้น

หมายถึงก. ดวงอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้า, ตรงข้ามกับ ตะวันตก.

นครวาสี

หมายถึง[นะคะระ-] น. ชาวนคร. (ป.).

มอระกู่

หมายถึงน. หม้อสูบยาของชาวอาหรับ. (ช.).

กวางตุ้ง

หมายถึง[กฺวาง-] น. ชาวจีนในมณฑลกวางตุ้งของประเทศจีน, เรียกภาษาของชาวจีนในมณฑลนี้ ว่า ภาษากวางตุ้ง.

ปัศจิม

หมายถึง[ปัดจิม] ว. ตะวันตก; เบื้องหลัง เช่น ฝ่ายปัศจิม. (ส.; ป. ปจฺฉิม).

ลิเก

หมายถึงน. การแสดงชนิดหนึ่งมาจากชาวมลายู, เรียก ยี่เก ก็มี.

พ่อเมือง

หมายถึงน. ผู้ที่ชาวเมืองยกขึ้นเป็นเจ้าเมือง.