ตัวกรองผลการค้นหา
ข้า
หมายถึงส. คำใช้แทนตัวผู้พูด พูดกับผู้ที่เสมอกันอย่างเป็นกันเองหรือผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
ประกาศผลการร่วมกิจกรรมแจกสติกเกอร์ครั้งที่ 1
สวัสดีวันเปิดเทอม 1 ปีการศึกษา 2566
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดสรรพนาม
ตารางกริยา 3 ช่อง ที่ใช้บ่อย
หมายถึงน. บ่าวไพร่, คนรับใช้.
ตูข้า
หมายถึง(โบ) ส. ตัวข้า, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
บ่าวไพร่
หมายถึงน. ข้าทาสบริวาร.
ช่วงใช้
หมายถึงก. รับใช้ เช่น เป็นข้าช่วงใช้.
ข้าเก่าเต่าเลี้ยง
หมายถึง(สำ) น. คนเก่าคนแก่, คนที่อยู่ด้วยกันในฐานะรับใช้มานาน.
ข้านอกเจ้าบ่าวนอกนาย
หมายถึง(สำ) น. ผู้ที่กระทำหรือประพฤตินอกเหนือคำสั่งหรือแบบอย่างขนบธรรมเนียมที่ถือปฏิบัติกันมา.
เสือจนท่า ข้าจนทาง
หมายถึง(สำ) จำเป็นต้องยอมเพื่อเอาตัวรอด.
ขยุม
หมายถึง[ขะหฺยุม] น. ขยม, ข้า, บ่าว. (โบ) ส. ขยม, ฉัน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
ข้านอกเจ้าข้าวนอกหม้อ
หมายถึง(สำ; โบ) น. จำนวนคนซึ่งมีจำนวนมาก ย่อมกระทำหรือประพฤตินอกออกไปจากคำสั่งหรือแบบอย่างขนบธรรมเนียมที่ถือปฏิบัติกันมามากเช่นกัน ดังข้อความว่า กาลแต่ก่อนเจ้านายน้อยตัว ก็ไม่รั่วไม่ร้ำข้างไหนหนัก ครั้นภายหลังเจ้านายมากขึ้นก็เกิดการรั่วร้ำไปต่าง ๆ เป็นการข้านอกเจ้า เข้านอกหม้อ ลูกนอกพ่อ หลานนอกปู่ เป็นขึ้น. (พระราชหัตถเลขารัชกาลที่ ๔).
เมืองขึ้น
หมายถึงน. เมืองที่เป็นข้าขอบขัณฑสีมา, ประเทศที่อยู่ในปกครองของประเทศอื่น.
อัญขยม
หมายถึง[อันขะหฺยม] ส. ข้า, ข้าพเจ้า. (ข. อญขฺ ว่า ข้าพเจ้า).