ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เก่า, ข้าวเก่า, หน้าเก่า, ละมาน, ข้าเจ้า, ข้าเฝ้า, หน้าเดิม, อมาตย์, ข้าวป่า, เม่า, ข้าวเม่า
ข้าเก่าเต่าเลี้ยง
หมายถึง(สำ) น. คนเก่าคนแก่, คนที่อยู่ด้วยกันในฐานะรับใช้มานาน.
คำอวยพรปีใหม่อย่างเป็นทางการ
ความหมายของคำว่า "ออเจ้า"
คำไทยโบราณที่ไม่นิยมใช้ในปัจจุบัน
ข้า
หมายถึงน. บ่าวไพร่, คนรับใช้.
หมายถึงส. คำใช้แทนตัวผู้พูด พูดกับผู้ที่เสมอกันอย่างเป็นกันเองหรือผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
คนเก่าคนแก่
หมายถึงน. ข้าเก่าเต่าเลี้ยง; คนที่มีพื้นเพอยู่ที่ใดที่หนึ่งเป็นเวลานาน.
เก่า
หมายถึงว. ก่อน เช่น ครูคนเก่า กรรมเก่า; ไม่ใหม่ เช่น ผ้าเก่า ของเก่า, คำนี้เมื่อใช้ประกอบกับคำอื่น ๆ มีความหมายต่าง ๆ กัน แล้วแต่คำที่นำมาประกอบ เช่น มือเก่า หมายถึง ชำนาญ, หัวเก่า หมายถึง ครึ ไม่ทันสมัย, รถเก่า หมายถึง รถที่ใช้แล้ว.
ดั้งเดิม
หมายถึงว. เก่าก่อน, เก่าแก่, เดิมที.
คร่ำ
หมายถึง[คฺรํ่า] ว. เก่ามาก เช่น โบสถ์หลังนี้เก่าคร่ำ.
ศิษย์เก่า
หมายถึงน. ผู้ที่เคยศึกษาในสถาบันการศึกษาแห่งใดแห่งหนึ่ง เช่น งานชุมนุมศิษย์เก่าโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย.
หน้าเก่า
หมายถึงว. ที่เคยเห็นหรือรู้จักกันมาเป็นเวลานานจนคุ้นตา เช่น ดาราหน้าเก่า ลูกค้าหน้าเก่า, หน้าเดิม ก็ว่า.
กินบุญเก่า
หมายถึง(สำ) ก. ได้รับผลแห่งความดีที่ทำไว้แต่ปางก่อน (มักใช้เป็นสำนวนอุปมาแก่คนที่นอนกินนั่งกินสมบัติเก่า).
บ่าวไพร่
หมายถึงน. ข้าทาสบริวาร.
ช่วงใช้
หมายถึงก. รับใช้ เช่น เป็นข้าช่วงใช้.