ผลการค้นหา

อิติวุตตกะ

หมายถึงน. ชื่อคัมภีร์ในพระพุทธศาสนาส่วน ๑ ใน ๙ ส่วนเรียกว่า นวังคสัตถุศาสน์. (ป.).

ขี้หมูขี้หมา

หมายถึง(ปาก) ว. ไร้สาระ, ไม่สำคัญ, ไม่มีค่า, ไม่มีราคา.

เมาขี้ตา

หมายถึงสะลึมสะลือ ยังไม่ได้สติ เพราะเพิ่งตื่นนอน

หัวขี้เลื่อย

หมายถึงว. โง่, มีปัญญาทึบ.

คารวะ

หมายถึง[คาระ-] น. ความเคารพ, ความนับถือ. ก. แสดงความเคารพ. (ป.).

ปัจเจก,ปัจเจก-

หมายถึง[ปัดเจก, ปัดเจกะ-, ปัดเจกกะ-] (แบบ) ว. เฉพาะตัว, เฉพาะบุคคล, เช่น ปัจเจกชน. (ป.).

มากขี้ควายหลายขี้ช้าง

หมายถึง(สำ) ว. มากมายเสียเปล่า ใช้ประโยชน์ไม่ได้.

งอขี้กล้อง

หมายถึง(ปาก) ว. อาการที่ถูกทำร้ายบริเวณท้องจนล้มลงกับพื้นในลักษณะตัวงอคล้ายคนนอนสูบฝิ่น.

ไม่ใช่ขี้ไก่

หมายถึง(สำ) ว. ไม่เลว, มีอะไรดีเหมือนกัน ดูหมิ่นไม่ได้.

ประกีรณกะ,ประเกียรณกะ

หมายถึง[ปฺระกีระนะกะ, ปฺระเกียนระนะกะ] ว. เรี่ยราย, เบ็ดเตล็ด, กระจาย, ระคนกัน, คละกัน. (ส. ปฺรกีรฺณก; ป. ปกิณฺณก).

ฝนตกขี้หมูไหล

หมายถึง(สำ) ก. พลอยเหลวไหลไปด้วยกัน, มักใช้เข้าคู่กับ คนจัญไรมาพบกัน ว่า ฝนตกขี้หมูไหล คนจัญไรมาพบกัน.

ปัจเจกบุคคล

หมายถึง[ปัดเจกกะ-] น. บุคคลแต่ละคน.