ผลการค้นหา

ซีด

หมายถึงว. ไม่สดใสเพราะสีจางไป เช่น รูปนี้สีซีด หน้าซีด, ขาวอย่างไม่มีนํ้านวล เรียกว่า ขาวซีด.

สกาว

หมายถึง[สะกาว] ว. ขาว, สะอาด, หมดจด.

เผือก

หมายถึงว. ขาวอย่างผิดปรกติ เช่น ควายเผือก.

ชุณห,ชุณห-

หมายถึง[ชุนหะ-] (แบบ) ว. ขาว, สว่าง. (ป.).

ผ้าใบกลอย

หมายถึงน. ผ้าขาวบางเนื้อแน่นละเอียด.

ฝรั่งมังค่า

หมายถึง(ปาก) น. ชนชาติผิวขาว.

บัณฑรหัตถี

หมายถึงน. ชื่อช้างตระกูล ๑ ใน ๑๐ ตระกูล กายสีขาวดังเขาไกรลาส.

หงอก

หมายถึง[หฺงอก] ว. ขาว (ใช้แก่ผมหรือหนวดเคราเป็นต้นที่เปลี่ยนจากสีเดิมเป็นสีขาว).

เปลื้องเครื่องสุกำศพ

หมายถึงก. เปลื้องผ้าขาวที่ห่อศพออกแล้วนำผ้าขาวนั้นและสิ่งปฏิกูลภายในโกศ เช่น กระดาษฟางไปเผาพร้อมบุพโพ แล้วเอาผ้าขาวอีกผืนหนึ่งห่อศพให้ใหม่.

โพลง

หมายถึง[โพฺลง] ว. สว่างแจ้ง, ลุกสว่าง, เช่น ไฟลุกโพลง สว่างโพลง; ใช้ประกอบกับคำ ขาว เป็น ขาวโพลง หมายความว่า ขาวมาก, ขาวทั่วทั้งหมด, (ใช้แก่ผม) เช่น ผมหงอกขาวโพลงไปทั้งหัว, โพลน ก็ว่า; ลักษณะที่เบิกกว้าง เช่น ตาลุกโพลง ลืมตาโพลง.

ผ้าเทศ

หมายถึง(โบ) น. ผ้าขาวเนื้อดีมาจากต่างประเทศ.

คอเคซอยด์

หมายถึงน. ชนชาติผิวขาว มีลักษณะผิวส่วนมากขาวจนถึงสีนํ้าตาล จมูกโด่ง. (อ. Caucasoid).