ผลการค้นหา

กิ๋ว

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ขนที่ขึ้นบนไฝดำ, ขนเพชร.

โรมัญจะ

หมายถึงว. ขนลุก, ขนชัน. (ป.; ส. โรมาญฺจ).

ขนพอง

หมายถึงน. ขนตั้งชันฟูขึ้น เกิดจากความตกใจหรือความกลัวเป็นต้น.

ขนลุก

หมายถึงน. ขนตั้งชันขึ้นเพราะอากาศเย็นเยือก ความตกใจ หรือความเสียวซ่าน เป็นต้น.

กำมะหยี่

หมายถึง[-หฺยี่] น. ผ้าชนิดหนึ่ง มีขนด้านเดียวอ่อนนุ่ม เป็นมัน.

กระทิง

หมายถึงน. ชื่อวัวป่าที่ใหญ่ที่สุดชนิด Bos gaurus ในวงศ์ Bovidae ขนลำตัวสีเทาหรือเทาอมดำ ยกเว้นขนบริเวณหน้าผากเป็นสีเทา ครึ่งล่างของขาทั้ง ๔ เป็นขนสีเทาอมเหลือง เนื่องจากเหงื่อที่เป็นน้ำมันที่ขับออกมา.

แด่น

หมายถึงว. มีขนด่างเป็นดวงที่หน้าของสัตว์บางชนิด เช่น ม้า หมา.

วิโลม

หมายถึงว. ย้อนขน, ทวนกลับ, ผิดธรรมดา. (ป., ส.).

หวาดเสียว

หมายถึงก. รู้สึกวาบในหัวใจด้วยความกลัว, หวาดกลัวจนขนลุกขนชัน. ว. ที่น่าหวาดกลัวจนขนลุกขนชัน เช่น เรื่องหวาดเสียว.

ขนเพชร

หมายถึงน. ขนสีขาวที่ขึ้นแปลกเป็นพิเศษ มีลักษณะยาวกว่าปรกติ.

กะลวย

หมายถึงน. เรียกขนหางไก่ตัวผู้ที่ยื่นยาวกว่าเส้นอื่นว่า หางกะลวย.

ผ้าขนหนู

หมายถึงน. ผ้าที่มีลักษณะเป็นขนขด ใช้ห่มหรือเช็ดตัวเป็นต้น.