ค้นเจอ 610 รายการ

กรุบ

หมายถึง[กฺรุบ] ว. เสียงดังเช่นนั้นเมื่อเคี้ยวของแข็งที่แตกง่าย. น. ขนมปั้นก้อนชนิดหนึ่ง เรียกว่า ขนมกรุบ; เรียกกะลาอ่อนของมะพร้าวว่า กรุบมะพร้าว.

หัวโขน

หมายถึงน. เรียกขนมชนิดหนึ่งทำด้วยข้าวโพดคั่วคลุกนํ้าตาลที่เคี่ยวจนเหนียวว่า ข้าวโพดหัวโขน.

กระฉีก

หมายถึงน. ของหวานทำด้วยมะพร้าวทึนทึกขูด กวนกับนํ้าตาลปึกให้เข้ากัน อบด้วยควันเทียนให้หอม ใช้เป็นไส้หรือหน้าขนม เรียกว่า หน้ากระฉีก เช่น ขนมใส่ไส้ มีไส้เป็นหน้ากระฉีก ข้าวเหนียวหน้ากระฉีก.

รุ่งราง

หมายถึงน. เวลาจวนสว่างพอมองเห็นราง ๆ ยังไม่กระจ่างชัด.

ลักเลียม

หมายถึงก. ทำทีเล่นทีจริงพอเจ้าของเผลอก็ขโมยเอาไว้.

ปุโลปุเล

หมายถึง(ปาก) ก. พูดหรือทำพอให้เสร็จ ๆ ไปโดยไม่ต้องการรายละเอียด, ประโลประเล ก็ว่า.

พอเหมาะ

หมายถึงก. เหมาะเจาะ เช่น เขามาพอเหมาะกับเวลา รองเท้านี้ใส่ได้พอเหมาะ, พอเหมาะพอเจาะ ก็ว่า.

ตัดทาง,ตัดหนทาง

หมายถึงก. ทำให้หมดช่องทาง เช่น ตัดทางทำมาหากิน; ทำให้มีทาง เช่น ตัดทางพอให้ผ่านไปได้.

หนำใจ

หมายถึงว. สาแก่ใจ, สมใจอยาก, เช่น กินให้หนำใจ เที่ยวเสียหนำใจ.

ตาแหลม

หมายถึงว. มีสายตาคมพอมองเห็นก็รู้ทันทีว่าอะไรดีมีคุณค่า เช่น ผู้หญิงคนนี้ตาแหลม พอมองเห็นหัวแหวนก็รู้ว่าเป็นเพชรแท้หรือเพชรเทียม.

รู้ไม่ถึง

หมายถึงก. รู้ไม่ลึกซึ้งพอ เช่น หลักธรรมะขั้นสูงเช่นนี้ ฉันยังรู้ไม่ถึง.

ประโลประเล

หมายถึง(ปาก) ก. พูดหรือทำพอให้เสร็จ ๆ ไปโดยไม่ต้องการรายละเอียด, ปุโลปุเล ก็ว่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ