ตัวกรองผลการค้นหา
กุณิ,กุณี
หมายถึงน. คนง่อย. (ป., ส.); กระเช้า เช่น แลมีมือกุ ํกุณีแลขอขุดธงง ก็ท่องยงงไพรกันดาร เอามูลผลาหารในพนาลี. (ม. คำหลวง วนปเวสน์).
กั้นบัง
หมายถึงน. ว่านกั้นบัง. (ดู กำบัง ๓).
สามเหลี่ยมด้านเท่า
หมายถึงน. รูปสามเหลี่ยมที่มีด้านทั้ง ๓ ยาวเท่ากัน.
ไตรยางศ์
หมายถึงน. ๓ ส่วน, ใช้เป็นชื่ออักษร ๓ หมู่ คือ อักษรสูง อักษรกลาง และอักษรตํ่า. (ส. ตฺรยํศ).
กรพินธุ์
หมายถึง[กอระ-] น. ทับทิม เช่น จงแต่งเขนแต่งขันธ์ ผ้าเกราะพรรณรายแพร้ว ดยรดาษแก้วกรพินธุ์. (ม. คำหลวง มหาราช). (บางทีจะเพี้ยนมาจาก กุรุพินท์ ซึ่งตรงกับคำสันสกฤตว่า กุรุวินฺท = ทับทิม).
แยกสี
หมายถึงก. แยกแม่พิมพ์ออกตามแม่สี ๓ สี.
ส่วนเกิน
หมายถึงน. ส่วนที่นอกเหนือไปจากที่กำหนด เช่น ได้รับบัตรเชิญไปงาน ๒ คน แต่ไป ๓ คน คนที่ ๓ เป็นส่วนเกิน.
สามเศียร
หมายถึงน. ไพ่ตองที่เข้าเศียร แล้ว ๓ ชุด.
สามเหลี่ยมมุมแหลม
หมายถึงน. รูปสามเหลี่ยมที่มีมุมทั้ง ๓ เป็นมุมแหลม.
ฉำเฉง
หมายถึงน. มูลฝิ่นครั้งที่ ๓. (จ. ซำเฉง).
ตรีกูฏ
หมายถึงน. ชื่อเขา ๓ ยอดในไตรภูมิ, โบราณเรียกว่า ผาสามเส้า. (ส. ตฺริกูฏ ว่า มี ๓ ยอด).
เบิกพระโอษฐ์
หมายถึง(ราชา) น. พิธีป้อนนํ้าโดยใช้ช้อนทองคำตักน้ำพระมหาสังข์ใส่พระโอษฐ์พระราชกุมารหรือพระราชกุมารีเป็นครั้งแรกในพระราชพิธีสมโภช ๓ วัน.