ผลการค้นหา

ละเลียด

หมายถึงก. กินทีละน้อย ๆ เช่น มัวละเลียดอยู่นั่นแหละ.

เกินกิน

หมายถึงว. กินไม่ดีเพราะแก่เกินไป เช่น อ้อยท่อนนี้แก่เกินกิน.

เลื่อยเหล็ก

หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับตัดเหล็ก ใบเลื่อยมีลักษณะเป็นแถบยาว ปลายใบเลื่อยทั้ง ๒ ข้างติดกับปลายและโคนคันเลื่อยซึ่งทำด้วยเหล็ก ที่โคนคันมีด้ามสำหรับจับ.

เหล็กจาร

หมายถึงน. เหล็กแหลมสำหรับเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้น.

เสาะท้อง

หมายถึงว. ที่ทำให้ท้องเสีย เช่น กินของเปรี้ยวจัดหรือเผ็ดจัดทำให้เสาะท้อง.

อิ่มหนำ

หมายถึงว. อิ่มเต็มที่ (ใช้แก่กริยากิน), อิ่มหนำสำราญ ก็ว่า.

เป็ดไฟแดง

หมายถึงน. เป็ดย่างชนิดหนึ่ง ย่างให้หนังพองแล้วกินหนัง.

กลางดิน

หมายถึงน. นอกที่มุงที่บัง เช่น นอนกลางดินกินกลางทราย.

ขืนใจ

หมายถึงก. บังคับให้ยอมทำตาม เช่น ขืนใจเด็กให้กินยา; ข่มขืน.

ซี้ด

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงสูดปากเช่นกินอาหารเผ็ดเป็นต้น.

หิว

หมายถึงก. อยากกิน, อยากดื่ม, โดยปริยายหมายถึงอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น หิวเงิน.

อาพัด

หมายถึงก. เสกเหล้ากินเพื่อให้คงกระพัน เรียกว่า อาพัดเหล้า.