ตัวกรองผลการค้นหา
กินลมกินแล้ง
หมายถึง(สำ) ก. ไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย.
พลุ้ย
หมายถึง[พฺลุ้ย] ว. ยุ้ย, ยื่นออกมาอย่างท้องคนอ้วน, เช่น ท้องพลุ้ย พุงพลุ้ย.
กินบ้านกินเมือง
หมายถึงก. ตื่นสายมาก ในความว่า นอนกินบ้านกินเมือง; (ปาก) ฉ้อราษฎร์บังหลวง.
ขี้ไม่ให้หมากิน
หมายถึง(สำ) ก. ขี้เหนียว, ตระหนี่เหนียวแน่น.
สาวไส้ให้กากิน
หมายถึง(สำ) ก. นำความลับของฝ่ายตนไปเปิดเผยให้คนอื่นรู้เป็นการประจานตนหรือพรรคพวกของตน.
กินบ้านผ่านเมือง
หมายถึง(โบ) ก. ครองเมือง.
ตะบันน้ำกิน
หมายถึง(สำ) ว. แก่มากจนเคี้ยวของกินไม่ไหว.
ก่อสร้าง
หมายถึงก. ก่อและสร้างโดยใช้อิฐและปูนเป็นส่วนใหญ่.
ลมตีขึ้น
หมายถึงก. อาการที่ลมในท้องตีขึ้นมา.
เอือน
หมายถึง(โบ) น. พยาธิในท้องชนิดหนึ่ง เช่น ลางคาบมีตืดมีเอือนในท้องนั้น. (ไตรภูมิ).
มูมมาม
หมายถึงว. อาการที่กินอาหารอย่างตะกรุมตะกราม, อาการที่กินอาหารอย่างเปื้อนเปรอะเลอะเทอะไม่เรียบร้อย, เช่น กินมูมมาม.
ล้างปาก
หมายถึงก. เรียกการกินของหวานเล็ก ๆ น้อย ๆ ภายหลังกินอาหารคาวว่า กินล้างปาก.