ค้นเจอ 1,216 รายการ

ศากภักษ์

หมายถึงน. คนที่กินแต่ผัก (ไม่กินเนื้อ). (ส.).

เยีย

หมายถึงน. ยุ้งข้าว. (ไทยใหญ่).

ข้าวเก่า

หมายถึงน. ข้าวที่เก็บเกี่ยวไว้ค้างปี.

ธัญญาหาร

หมายถึงน. อาหารคือข้าว. (ป.).

ของกิน

หมายถึงน. ของสำหรับกิน.

ฉะ

หมายถึงก. ฟันลงไป; (ปาก) คำใช้แทนกริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำห้อมล้อม เช่น ฉะปาก หมายความว่า ต่อยปาก, ฉะข้าว หมายความว่า กินข้าว.

ภัตกิจ

หมายถึงน. การกินอาหาร.

เรี่ยราย

หมายถึงก. กระจายเกลื่อนไป เช่น กินข้าวหกเรี่ยรายไปทั่ว หมาคุ้ยขยะตกเรี่ยราย.

กำลังกิน

หมายถึงว. เหมาะที่จะกิน.

แหยะ,แหยะ ๆ

หมายถึง[แหฺยะ] ว. ไม่น่ากินไม่น่าแตะต้องเพราะแฉะ; อาการที่เคี้ยวข้าวเคี้ยวหมากเป็นต้นอย่างเนิบ ๆ.

สวาปาม

หมายถึง[สะหฺวา-] ก. ขยุ้มกินอย่างตะกละลุกลนอย่างลิงกิน, (ปาก) กินอย่างตะกละ.

ข้าวซ้อม

หมายถึงน. ข้าวที่เอาเปลือกออกโดยใช้วิธีใส่ครกตำ ยังมีจมูกข้าวและเยื่อหุ้มเมล็ดข้าวอยู่, ปัจจุบันใช้เครื่องจักรสีข้าวแทนเรียกว่า ข้าวกล้อง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ