ตัวกรองผลการค้นหา
หม่ำ
หมายถึง(ปาก) ก. กิน (มักใช้แก่เด็กทารก).
ถุน
หมายถึง(ปาก) ก. กินหรือเสพพอแก้ขัด เช่น ถุนขี้ยา.
ท้องกาง
หมายถึงว. เรียกท้องที่กางออกมากกว่าปรกติเพราะกินเกินขนาด.
กอง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ถนน, ทางเดิน, เช่น กางกอง ว่า กลางถนน.
สะดือ
หมายถึงน. ส่วนของร่างกายอยู่ตรงกลางพื้นท้องเป็นรูหวำเข้าไป.
นั่งทาง
หมายถึงก. ดักคอยทำร้ายกลางทาง, นั่งคอยระวังเหตุ.
กินดาย
หมายถึงก. กินดะไปจนหมด (ใช้เฉพาะการเล่นหมากแยก).
ข้าวผอก
หมายถึงน. ข้าวห่อหรือข้าวที่บรรจุกระบอกไปกินกลางวัน.
อัพโพหาริก
หมายถึงว. ไม่ควรกล่าวอ้าง, ไม่ควรอ้างเป็นกฎเกณฑ์ คือ ไม่ควรนับว่าผิดวินัยหรือกฎหมาย เช่นผู้กินแกงซึ่งปรุงด้วยเหล้าบางอย่างเพื่อฆ่าคาวหรือชูรสการกินเหล้าในที่นี้เป็น อัพโพหาริก คือ ไม่ควรนับว่ากินเหล้า. (ป.).
กำลังกินกำลังนอน
หมายถึง(สำ) ว. อยู่ในวัยกินวัยนอน เช่น เด็กกำลังกินกำลังนอน.
ส่งกลิ่น
หมายถึงก. กระจายออกไปจนได้กลิ่น เช่น อาหารส่งกลิ่นหอมน่ากิน.
ผลับ
หมายถึง[ผฺลับ] ว. เร็ว; เสียงอย่างเสียงสุนัขกินนํ้าข้าว.