ผลการค้นหา

ต้อง

หมายถึงก. ถูก เช่น ต้องชะตา ต้องใจ; เป็นกริยาช่วยบอกความแน่ใจหรือบังคับ เช่น ต้องกิน ต้องนอน ต้องทำ. น. เรียกต้นข้าวในนาที่โศกใบเหลืองไป ซึ่งถือกันว่าถูกผีกระทำว่า ข้าวต้อง.

บแรงภักษ์

หมายถึง(โบ) ก. กินไม่ไหว.

ดื่ม

หมายถึงก. กินของเหลวเช่นนํ้า.

กินช้อน

หมายถึงก. กินอาหารด้วยช้อน.

กินตะเกียบ

หมายถึงก. กินอาหารด้วยตะเกียบ.

จึง,จึ่ง

หมายถึงสัน. สำหรับต่อความแสดงกิริยาที่กระทำภายหลัง เช่น กินข้าวแล้วจึงไป, แสดงความที่เป็นผลเนื่องจากเหตุข้างหน้า เช่น ทำดีจึงได้ดี.

รองท้อง

หมายถึงก. กินพอกันหิวไปก่อน.

ยาคุ,ยาคู

หมายถึงน. ข้าวต้ม; เรียกขนมชนิดหนึ่งทำด้วยข้าวอ่อนว่า ข้าวยาคุ หรือ ข้าวยาคู. (ป.).

กินส้อม

หมายถึงก. กินอาหารด้วยส้อม.

กินอยู่พูวาย

หมายถึงก. กินอย่างอิ่มหนำสำราญ.

จิราท

หมายถึงครุฑ, ผู้กินนาค

พอทำพอกิน

หมายถึงว. พอกินไปวันหนึ่ง ๆ.