ผลการค้นหา

บรรทม

หมายถึง[บัน-] (ราชา) ก. นอน, ประทม หรือ ผทม ก็ว่า. (ข. ผทม).

ปลายตีน

หมายถึงน. ด้านปลายเท้าของผู้นอน, ตรงข้ามกับ หัวนอน.

หน้าเซียว

หมายถึงว. มีสีหน้าแสดงความอิดโรยไม่สดใสเพราะอดนอนมากเป็นต้น.

กำลังกินกำลังนอน

หมายถึง(สำ) ว. อยู่ในวัยกินวัยนอน เช่น เด็กกำลังกินกำลังนอน.

ทอดหุ่ย

หมายถึง(ปาก) ว. อาการที่ไม่เอาธุระปล่อยให้เป็นไปตามเรื่องตามราว, อาการที่ปล่อยอารมณ์ตามสบาย, มักใช้ประกอบคำนอน ว่า นอนทอดหุ่ย.

เสื่อ

หมายถึงน. สาด, เครื่องสานชนิดหนึ่งสำหรับปูนั่งและนอน.

เขลง

หมายถึง[เขฺลง] ว. ทอดอารมณ์อย่างสบาย (ใช้แก่กริยานอน).

ทับที่

หมายถึงว. เรียกอาการที่นอนตรงที่ของคนตายว่า นอนทับที่.

กลางดิน

หมายถึงน. นอกที่มุงที่บัง เช่น นอนกลางดินกินกลางทราย.

คุดคู้

หมายถึงว. ขดตัวงอแขนงอเข่า เช่น นอนคุดคู้.

ของมันต้องมี

หมายถึงก็มันต้องมีไว้เป็นของตัวเองหน่ะ จะซื้อจะเอา ไม่ซื้อให้ใช่มั้ย ได้! วันนี้นอนโซฟานะ

เล็งระดับ

หมายถึงก. ใช้เครื่องมือวัดหาความเที่ยงและความเสมอกันทั้งทางนอนและทางดิ่ง.