ผลการค้นหา

ไคร้เครือ

หมายถึง[ไคฺร้เคฺรือ] น. ชื่อไม้เถาใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).

ดีผา

หมายถึงน. หินสีดำเลื่อมคล้ายถ่านหิน ใช้ทำยาไทย.

วาจก

หมายถึงน. ผู้กล่าว, ผู้บอก, ผู้พูด. (ไว) ก. กริยาของประโยคที่แสดงว่าประธานทำหน้าที่เป็นผู้ทำ ผู้ใช้ ผู้ถูกทำ หรือผู้ถูกใช้ แบ่งเป็น ๓ ชนิด คือ กรรตุวาจก กรรมวาจก และการิตวาจก. (ป., ส.).

ผูกดอก

หมายถึง(โบ) ก. ทำหนังสือสัญญาเป็นลูกจ้างรับเงินล่วงหน้าแล้วให้ดอกเบี้ยแทนรับใช้การงาน.

ฝี

หมายถึงใช้นำหน้าคำอื่น หมายความว่า การกระทำหรือการแสดงออกมาในบางลักษณะ.

มือเบา

หมายถึงว. อาการที่ใช้มือทำอะไรอย่างละมุนละไมหรือประณีตบรรจง, ตรงข้ามกับ มือหนัก.

ไม้ฝ้า,ไม้เพดาน

หมายถึงน. ไม้กระดานแผ่นบาง ๆ ใช้สำหรับตีทำฝ้าหรือเพดาน.

ลูกไม้

หมายถึงน. สิ่งที่ทำด้วยด้ายโดยใช้เข็มควักเป็นต้นควักหรือถักให้เป็นลวดลายต่าง ๆ.

ทำการบ้าน

หมายถึงก. ทำงานหรือทำแบบฝึกหัดตามที่ครูอาจารย์สั่งให้ทำนอกเวลาเรียน.

หงุ่ย

หมายถึงว. อาการที่ทำสิ่งใดก็ทำเรื่อยไปแต่สิ่งนั้น, เพลินในการทำการงาน, ขลุกขลุ่ย.

พักสมอง

หมายถึงก. หยุดทำงานที่ทำจำเจหรือหมกมุ่นอยู่ไปทำอย่างอื่นชั่วคราวเพื่อผ่อนคลายสมอง.

ช่วง

หมายถึงก. มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ ใช้ เป็น ช่วงใช้. (ไทยใหญ่ ช่วง ว่า ใช้).