ตัวกรองผลการค้นหา
ต่อสู้
หมายถึงก. สู้เฉพาะหน้า, รบกัน, ตีรันกัน.
พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง หมายถึงอะไร
รบ
หมายถึงก. สู้กัน, ต่อสู้ในทางศึก, เช่น ไปรบกับข้าศึกที่ชายแดน, สู้ เช่น รบกับหญ้าไม่ชนะ; เร้าจะเอาให้ได้ เช่น ลูกรบแม่ให้ซื้อตุ๊กตา.
ระบาญ
หมายถึงก. รบ, สู้รบ.
เข็ดเขี้ยว
หมายถึงก. ไม่กล้าสู้เพราะเคยต่อสู้กัน แล้วสู้ไม่ได้.
ประจญ
หมายถึง[ปฺระจน] ก. ต่อสู้, สู้รบ, ต้านทาน, ผจญ ก็ว่า.
ปฏิยุทธ์
หมายถึงก. รบตอบ, สู้รบ. (ป.).
แนวรบ
หมายถึงน. แนวที่มีการสู้รบกัน.
สนามรบ
หมายถึงน. บริเวณที่คู่สงครามต่อสู้กัน เช่น เขาได้ผ่านสนามรบมามากแล้ว.
สัมประหาร
หมายถึงน. การสู้รบกัน, การต่อสู้กัน. (ส. สมฺปฺรหาร; ป. สมฺปหาร).
สู้
หมายถึงก. เอาชนะกันด้วยกำลังกาย อาวุธ หรือสติปัญญาความสามารถเป็นต้น เช่น ชกสู้เขาไม่ได้จึงยอมแพ้ ทหารสู้กันในสนามรบ เล่นหมากรุกสู้กัน; มีสติปัญญาความสามารถเป็นต้นทัดเทียมกันหรือเหนือกว่า เช่น มีสติปัญญาสู้เขาได้; ยอมทน เช่น พูดไปก็ไม่ดี สู้นิ่งไม่ได้.
รบาญ
หมายถึง[ระบาน] ก. รบ, สู้.
ต่อแย้ง
หมายถึงก. เกี่ยงกันไว้, สู้รบขัดขืนไว้.