ค้นเจอ 2,049 รายการ

พลิกหน้ามือเป็นหลังมือ

หมายถึง(สำ) ก. เปลี่ยนแปลงหรือทำให้ผิดไปจากเดิมอย่างตรงกันข้าม, กลับหน้ามือเป็นหลังมือ ก็ว่า.

ยืนหนึ่ง

หมายถึงโดดเด่น

กลับ

หมายถึง[กฺลับ] ก. ตรงกันข้ามกับภาวะเดิมหรือทิศทางเดิม เช่น กลับหน้าเป็นหลัง กลับบ้าน, คืนมาสู่ภาวะเดิม เช่น กลับมีอีก, พลิกหน้าเป็นหลัง เช่น กลับปลา, เปลี่ยน เช่น กลับชาติ กลับใจ, ทำตรงกันข้ามกับที่คาดหมายหรือที่ควรจะเป็น เช่น เราพูดด้วยดี ๆ เขากลับด่าเอา.

อุ้ง

หมายถึงน. ส่วนกลางของฝ่ามือหรือฝ่าเท้า.

ฟาย

หมายถึงก. เอาอุ้งมือตัก.

เขียนด้วยมือลบด้วยตีน

หมายถึง(สำ) ก. ยกย่องแล้วกลับทำลายในภายหลัง.

เอามือซุกหีบ

หมายถึง(สำ) ก. หาเรื่องเดือดร้อนหรือความลำบากใส่ตัวโดยใช่ที่.

หัวดาวหัวเดือน

หมายถึงน. เม็ดตุ่มที่ผุดขึ้นตามตัว มีพิษมาก โดยมากขึ้นที่ฝ่ามือฝ่าเท้าและนิ้วมือนิ้วเท้า.

เขย่ง

หมายถึง[ขะเหฺย่ง] ก. ยืนด้วยปลายเท้า, พยุงตัวให้สูงขึ้น.

หกคะเมน

หมายถึงก. ล้มหัวทิ่ม เช่น หกคะเมนลงไปข้างท้องร่อง, เอาหัวหรือมือทั้ง ๒ ข้างปักลงที่พื้น ยกเท้าชี้ขึ้นข้างบน แล้วม้วนตัวไปข้างหลัง, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ ตีลังกา เป็น หกคะเมนตีลังกา.

ประตูลม

หมายถึงน. เรียกอวัยวะส่วนที่อยู่ระหว่างนิ้วมือนิ้วเท้า.

คุ้ย

หมายถึงก. ใช้มือ เท้า หรือสิ่งอื่นตะกุยขึ้นมา.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ