ผลการค้นหา

ไม้วา

หมายถึงน. ไม้เครื่องวัดความยาวมีกำหนด ๔ ศอก.

เรื่อยเจื้อย

หมายถึงว. อาการที่พูดยืดยาว แต่มีสาระน้อย, เลื้อยเจื้อย ก็ว่า.

เลื้อยเจื้อย

หมายถึงว. อาการที่พูดยืดยาวแต่มีสาระน้อย, เรื่อยเจื้อย ก็ว่า.

กุกะ

หมายถึงว. ขรุขระ เช่น ทั้งนํ้าใจก็ดื้อดันดุกุกะไม่คิดกลัว. (ม. ร่ายยาว ชูชก).

คนโท

หมายถึง[คน-] น. กุณโฑ, หม้อนํ้ารูปต่าง ๆ คอยาว.

ลิ้นกระดาน

หมายถึงน. ไม้ที่ทำเป็นลิ้นยื่นยาวไปตามตัวไม้สำหรับประกบกับไม้อีกแผ่นหนึ่งที่ทำเป็นร่องยาวเพื่อให้เข้ากันแน่นสนิท.

ร่องมด

หมายถึงน. สีขาวหรือดำเป็นขีดยาวตามท้องสัตว์แต่คางตลอดก้น, รอยเป็นทางยาวบนเขาสัตว์จำพวกกวาง.

นาน

หมายถึงว. ยาว, ช้า, (ใช้แก่เวลา) เช่น กินเวลานาน.

ซอ

หมายถึงน. ตอไม้ไผ่ค่อนข้างยาวที่เหลืออยู่ที่กอ.

เยิ่น

หมายถึงว. มีระยะยาวหรือนานยืดออกไป; เนิบ เช่น อ่อนเยิ่น.

หูยาน

หมายถึงน. ชื่อพระเครื่องแบบหนึ่ง มีติ่งหูยาวมากผิดปรกติ.

เท้า

หมายถึงน. ตีน (ใช้ในความสุภาพ), เรียกขาโต๊ะหรือขาตู้. ก. ยัน เช่น ยืนเอามือเท้าโต๊ะ เอามือเท้าเอว; อ้างถึง เช่น เท้าความ.