ค้นเจอ 167 รายการ

ฝนตกขี้หมูไหล

หมายถึง(สำ) ก. พลอยเหลวไหลไปด้วยกัน, มักใช้เข้าคู่กับ คนจัญไรมาพบกัน ว่า ฝนตกขี้หมูไหล คนจัญไรมาพบกัน.

กำขี้ดีกว่ากำตด

หมายถึง(สำ) ได้บ้างดีกว่าไม่ได้อะไรเลย.

หมาขี้ไม่มีใครยกหาง

หมายถึง(สำ) น. คนที่ชอบยกตัวเอง, คนโอ้อวด.

เลี้ยงช้างกินขี้ช้าง

หมายถึง(สำ) ก. หาผลประโยชน์โดยมิชอบจากงานที่ทำ.

โกโรโกโรก

หมายถึง(ปาก) ว. แบบบาง, ไม่มั่นคง; ผอมแห้ง, ขี้โรค.

ปลดทุกข์

หมายถึงก. ทำให้หมดทุกข์; (ปาก) เยี่ยว, ขี้.

โคมัย

หมายถึงน. ขี้วัว. (ป., ส. โค + มย).

ขี้เทา

หมายถึงน. ขี้ที่ค้างอยู่ในลำไส้เด็กที่คลอดใหม่.

ได้ที

หมายถึงก. เป็นต่อ, ได้โอกาส, ได้ช่อง, ได้เปรียบ, เช่น ได้ทีขี่แพะไล่.

กระพังเหิร

หมายถึงน. ชื่อการฟันด้วยขอช้างอย่างหนึ่ง คือฟันให้หยุดอย่างชะงัก. (ตำราขี่ช้าง).

คร้าน

หมายถึง[คฺร้าน] ว. มีความรู้สึกไม่อยากจะทำหรือคิดหรือไม่อยากแสดงอาการใด ๆ, ตามปรกติเมื่อใช้พูดมักมีคำ ขี้ ประกอบหน้า เช่น ขี้คร้าน และมักใช้เข้าคู่กับคำ เกียจ เป็น เกียจคร้าน ขี้เกียจขี้คร้าน หมายความว่า ไม่อยากทำงาน.

เหลือทน

หมายถึงว. สุดที่จะทนได้, ยิ่งนัก, เช่น ขี้เกียจเหลือทน ร้ายเหลือทน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ