ผลการค้นหา

ตุ้บตั้บ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงทุบกัน. น. เรียกขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยถั่วกวนกับนํ้าตาลแล้วทุบให้ละเอียด ตัดเป็นชิ้น ๆ ว่า ขนมตุ้บตั้บ.

สังขยา

หมายถึง[-ขะหฺยา] น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง โดยมากทำด้วยไข่ขาว นํ้าตาล และกะทิ, ถ้าทำเป็นหน้าข้าวเหนียวไม่ใส่กะทิ; ขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยไข่ น้ำตาลทราย กะทิหรือนมข้น บางทีมีน้ำใบเตยเล็กน้อย กวนในกระทะ กินกับขนมปัง.

วัก

หมายถึงก. เอาอุ้งมือตักน้ำหรือของเหลวขึ้นมาค่อนข้างเร็ว เช่น ใช้มือวักน้ำกิน เอามือวักน้ำโคลนสาด, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น วักควัน.

อำมฤต

หมายถึง[-มะริด, -มะรึด] น. น้ำทิพย์ เรียกว่า น้ำอำมฤต; เครื่องทิพย์; แผลงมาจาก อมฤต. (ส. อมฺฤต; ป. อมต).

เรือคอร์เวต

หมายถึงน. เรือรบที่มีระวางขับน้ำประมาณ ๖๕๐-๑,๕๐๐ ตัน มีหน้าที่หลักเป็นเรือเร็วคุ้มกันและปราบเรือดำน้ำ.

ผ้าชุบสรง

หมายถึงน. ผ้าผลัดอาบน้ำเจ้านายหรือพระสงฆ์.

วุ้นตาวัว

หมายถึงน. ชื่อวุ้นหวานชนิดหนึ่ง หยอดในถ้วยตะไล มีไส้ทำด้วยถั่วกวนปั้นเป็นก้อนเล็ก ๆ อยู่ตรงกลาง.

ฟันม้า

หมายถึงน. ชื่อแร่ประกอบหินชนิดหนึ่ง มีหลายสี ส่วนมากมักมีสีขาวขุ่นคล้ายฟันม้า ชาวบ้านจึงเรียกกันว่า หินฟันม้า. (ดู เฟลด์สปาร์).

เล่าลือ

หมายถึงก. แพร่ข่าวกันแซ่ เช่น เขาเล่าลือกันว่าจะเกิดน้ำท่วมใหญ่.

เย็นเฉียบ

หมายถึงว. เย็นจัด เช่น หน้าหนาวน้ำในลำธารเย็นเฉียบ.

น้ำครำ

หมายถึงน. นํ้าเสียที่ขังอยู่ในพื้นดินที่เป็นแอ่งเช่นใต้ถุนครัว ในท่อระบายน้ำเสีย, ไขเสนียด ก็เรียก.

พลุ่ง

หมายถึง[พฺลุ่ง] ก. อาการที่ไอน้ำหรือควันดันตัวพุ่งออกมาโดยแรง เช่น น้ำเดือดไอน้ำพลุ่งขึ้นมา ไฟไหม้ควันพลุ่งขึ้นมา, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น โทสะพลุ่งขึ้นมา อารมณ์เดือดพลุ่ง.