ตัวกรองผลการค้นหา
กลิ่น
หมายถึง[กฺลิ่น] น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยจมูก คือ เหม็น หอม และอื่น ๆ, บางทีใช้หมายความว่า เหม็น เช่น ของสิ่งนั้นมีกลิ่น.
หมายถึง[กฺลิ่น] น. ชื่อพวงดอกไม้ร้อยมีรูปแบนประกอบด้วยอุบะ, ถ้าทำให้ผูกแขวนควํ่าลงมา เรียกว่า กลิ่นควํ่า, ถ้าทำให้ผูกแขวนตะแคง เรียกว่า กลิ่นตะแคง.
เหม็น
หมายถึงได้รับกลิ่นไม่ดี
ชื่นกลิ่น
หมายถึงก. ชื่นใจด้วยกลิ่น.
อบอวล
หมายถึงก. ตลบ, ฟุ้ง, (ใช้แก่กลิ่น). ว. มีกลิ่นตลบ, มีกลิ่นฟุ้ง.
หืน
หมายถึงว. มีกลิ่นเหม็นอย่างกลิ่นนํ้ามันมะพร้าวเป็นต้นที่ทิ้งไว้นาน ๆ.
เหม็นเขียว
หมายถึงว. มีกลิ่นเหม็นอย่างกลิ่นใบไม้สดบางชนิด.
โอ่
หมายถึงว. กลิ่นเหม็นอย่างกลิ่นอาหารที่ใกล้จะบูด.
เตะจมูก
หมายถึงก. ได้กลิ่นอย่างแรง.
อาย
หมายถึงน. กลิ่น, มักใช้เข้าคู่กับคำ กลิ่น เป็น กลิ่นอาย.
น้ำดอกไม้สด
หมายถึงน. นํ้าที่ลอยดอกมะลิ มีกลิ่นหอม.
กลิ่นอาย
หมายถึงน. กลิ่น. (เป็นคำที่มีความหมายซํ้า อาย ก็ว่า กลิ่น).