ค้นเจอ 434 รายการ

แพลูกบวบ

หมายถึงน. แพที่เอาไม้ไผ่หลาย ๆ ลำมามัดรวมกันเป็นแพกลม ๆ.

ลูกแก้ว

หมายถึงน.เรียกสิ่งที่กลึงเป็นรูปกลม ๆ ตามหัวเม็ดและขาโต๊ะเป็นต้น, ลูกกลม ๆ ทำด้วยแก้ว คล้ายลูกหิน แต่เล็กกว่า, ลูกกลมทำด้วยแก้ว มีขนาดต่าง ๆ กัน หมอดูใช้ในการทำนายโชคชะตา; ลูกที่พ่อแม่รักมากที่สุด, ลูกแก้วลูกขวัญ หรือ ลูกขวัญ ก็เรียก.

หน้ากล้อ

หมายถึงน. หน้ากลม เช่น เขาเป็นคนผมหยิก หน้ากล้อ คอสั้น ฟันขาว.

ประหล่ำ

หมายถึงน. เครื่องประดับสำหรับผูกข้อมือ ทำเป็นรูปกลม ๆ สลักเป็นลวดลาย.

พฤต

หมายถึง[พฺรึด] น. คำฉันท์. ก. หมุน, เวียน; เกิดขึ้น. ว. กลม. (ส. วฺฤตฺต).

กระบาย

หมายถึงน. ภาชนะสานรูปคล้ายกระบุงแต่มีขนาดเล็กกว่า ปากกลม ก้นสี่เหลี่ยม.

โคน

หมายถึงน. ส่วนข้างต้นของสิ่งที่ยาวกลม เช่น โคนไม้ โคนเสา โคนขา.

ดาวฤกษ์

หมายถึงน. ดาวที่มีลักษณะเป็นกลุ่มแก๊สทรงกลม สามารถแผ่รังสีออกได้รอบตัว.

ลูกหินบด

หมายถึงน. หินแท่งกลมยาวสำหรับบดยา, คู่กับ แม่หินบด.

กระกอง,ตระกอง

หมายถึง(แบบ) ก. กอด, เกี่ยวพัน, เช่น เกษแก้วกระกองกลม แลกทดกทันงาม. (เสือโค).

เบี้ยว

หมายถึงว. มีรูปบิดเบ้ไปจากเดิมซึ่งมักจะมีลักษณะค่อนข้างกลม เช่น หัวเบี้ยว ปากเบี้ยว.

กระติบ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ภาชนะสานรูปกลม มีฝาครอบ สำหรับบรรจุข้าวเหนียวนึ่ง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ