ผลการค้นหา

อารัญญิก,อารัณยกะ,อารัณยกะ

หมายถึง[-รันยิก, -รันยะกะ] ว. เกี่ยวกับป่า, เกิดในป่า, มีในป่า. (ป. อารญฺก; ส. อารณฺยก).

แนวป่า

หมายถึงน. ชายป่าที่เห็นเป็นทิวยาวไป.

วนาลี

หมายถึงน. ทางป่า; แนวไม้. (ส.).

เยิง

หมายถึงว. ป่าเถื่อน. น. ป่า เช่น มาแต่เยิง.

เรี้ยวรก

หมายถึงว. รกมาก เช่น ป่าเรี้ยวรก, รกเรี้ยว ก็ว่า.

ป่าโปร่ง

หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นไม่หนาแน่นนัก.

พนาศรัย

หมายถึงน. ผู้อยู่ป่า. (ส. วนาศฺรย).

ควายโทน

หมายถึงน. ควายป่าที่แตกฝูงออกมาอยู่ตามลำพัง.

บุกป่าฝ่าดง

หมายถึง(สำ) ก. พยายามต่อสู้อุปสรรคต่าง ๆ.

สิงสาราสัตว์

หมายถึงน. สัตว์ต่าง ๆ มักหมายถึงสัตว์ป่า เช่น ในป่าใหญ่มีสิงสาราสัตว์นานาชนิด.

วนานต์

หมายถึงน. ชายป่า. (ป., ส.).

ป่าช้า

หมายถึงน. ป่าหรือที่ซึ่งจัดไว้เป็นที่ฝังหรือเผาศพ.