ผลการค้นหา

เอก,เอก-

หมายถึง[เอกะ-, เอกกะ-] ว. หนึ่ง (จำนวน); ชั้นที่ ๑ (ใช้เกี่ยวกับลำดับชั้น หรือขั้นของยศ ตำแหน่ง คุณภาพ หรือวิทยฐานะ สูงกว่า โท) เช่น ร้อยเอก ข้าราชการชั้นเอก ปริญญาเอก; เรียกเครื่องหมายวรรณยุกต์รูปดังนี้ ว่า ไม้เอก; ดีเลิศ เช่น กวีเอก, สำคัญ เช่น ตัวเอก; เรียกระนาดที่มีเสียงแกร่งกร้าวกว่าระนาดทุ้ม มีไม้แข็ง ๒ อันสำหรับตี ว่า ระนาดเอก. (โบ) น. เรียกลูกหญิงคนที่ ๗ ว่า ลูกเอก, คู่กับลูกชายคนที่ ๗ ว่า ลูกเจ็ด. (กฎ.). (ป., ส.).

ปาหุไณย,ปาหุไณย-

หมายถึง[-ไนยะ-] (แบบ) ว. ที่ควรได้รับของต้อนรับแขก. (ป. ปาหุเณยฺย).

ผรณ,ผรณ-

หมายถึง[ผะระนะ-] น. การแผ่ไป, การซ่านไป. (ป.).

ผลิต,ผลิต-

หมายถึง[ผะหฺลิด, ผะหฺลิดตะ-] ก. ทำให้เกิดมีขึ้นตามที่ต้องการด้วยอาศัยแรงงานหรือเครื่องจักรเป็นต้น เช่น ผลิตข้าว ผลิตรถยนต์ ผลิตครู ผลิตบัณฑิต. (ป.).

ไพรัช,ไพรัช-

หมายถึงว. นอกประเทศ, ต่างประเทศ, เช่น ไพรัชพากย์.

ภราดร,ภราดา,ภราตร,ภราตร-,ภราตฤ,ภราตฤ-

หมายถึง[พะราดอน, พะราดา, พะราตฺระ-, พะราตฺรึ-] น. พี่ชาย, น้องชาย. (ส. ภฺราตฺฤ; ป. ภาตา, ภาตุ).

ภาค,ภาค-

หมายถึง[พาก, พากคะ-] น. ส่วน เช่น ภาคทฤษฎี ภาคปฏิบัติ, ฝ่าย เช่น ภาครัฐบาล ภาคเอกชน ภาคเหนือ ภาคใต้, บั้น, ตอน, เช่น หนังสือภูมิศาสตร์ ภาคต้น หนังสือประวัติศาสตร์ภาคปลาย พงศาวดารภาค ๑, คราว เช่น การศึกษาภาคฤดูร้อน, ส่วนของประเทศที่แบ่งออกเป็นส่วนย่อยเพื่อสะดวกในด้านการปกครอง การศึกษา การทหาร เป็นต้น เช่น เจ้าคณะภาค แม่ทัพภาค. (ป.).

ภารต,ภารต-

หมายถึง[พารด, พาระตะ-] น. ชาวอินเดีย; คนแสดงละคร. (ส.).

ภุม,ภุม-,ภุม-

หมายถึง[พุมมะ-] น. พื้นดิน, ภาคพื้น. (ป. ภุมฺม).

ภุม,ภุม,ภุม-,ภุม-

หมายถึง[พุม, พุมมะ-] น. ดาวอังคาร; วันอังคาร. (ป. ภุมฺม; ส. เภาม).

ภูวน,ภูวน-

หมายถึง[-วะนะ-] น. โลก, แผ่นดิน. (ส., ป. ภุวน).

มัชฌ,มัชฌ-

หมายถึง[มัดชะ-] น. ท่ามกลาง. (ป.; ส. มธฺย).