ผลการค้นหา

วิสม,วิสม-

หมายถึง[-สะมะ-] ว. ไม่เรียบ, ไม่เสมอ, ขรุขระ, ไม่เท่ากัน. (ป., ส.).

วุฒิ,วุฒิ-

หมายถึง[วุดทิ] น. ภูมิรู้; ความเจริญ, ความงอกงาม, ความเป็นผู้ใหญ่. (ป. วุฑฺฒิ; ส. วฺฤทฺธิ).

เวจ,เวจ-

หมายถึง[เว็ด, เว็ดจะ-] น. ที่ถ่ายอุจจาระ. (ป. วจฺจ).

เวมัติก,เวมัติก-

หมายถึง[-มัดติกะ-] ว. สงสัย, ไม่แน่ใจ, ลังเล. (ป.).

ศต,ศต-,ศตะ

หมายถึง[สะตะ-] น. ร้อย (๑๐๐). (ส.; ป. สต).

ศักย,ศักย-,ศักย-

หมายถึง[สักกะยะ-] ว. อาจ, สามารถ. (ส.).

ศาก,ศาก-,ศากะ

หมายถึง[สากะ-] น. ผัก; ต้นสัก. (ส.).

ศานติก,ศานติก-

หมายถึง[สานติกะ-] ว. ที่กำจัดเสนียดจัญไร. (ส.).

ศาสตร,ศาสตร-,ศาสตร์

หมายถึง[สาดตฺระ-, สาดสะตฺระ-, สาด] น. ระบบวิชาความรู้, มักใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ มนุษยศาสตร์. (ส.).

ศาสน,ศาสน-,ศาสนา

หมายถึง[สาสะนะ-, สาดสะนะ-, สาดสะหฺนา] น. ลัทธิความเชื่อถือของมนุษย์อันมีหลัก คือแสดงกำเนิดและความสิ้นสุดของโลกเป็นต้น อันเป็นไปในฝ่ายปรมัตถ์ประการหนึ่ง แสดงหลักธรรมเกี่ยวกับบุญบาปอันเป็นไปในฝ่ายศีลธรรมประการหนึ่ง พร้อมทั้งลัทธิพิธีที่กระทำตามความเห็นหรือตามคำสั่งสอนในความเชื่อถือนั้น ๆ. (ส. ศาสน ว่า คำสอน, ข้อบังคับ; ป. สาสน).

ศาสนีย,ศาสนีย-,ศาสนีย์

หมายถึง[สาสะนียะ-, สาสะนี] ว. สมควรจะสั่งสอน. (ส.).

ศิลปะ,ศิลป-,ศิลป์,ศิลป์,ศิลปะ

หมายถึง[สินละปะ-, สิน, สินละปะ] น. ฝีมือ, ฝีมือทางการช่าง, การทำให้วิจิตรพิสดาร, เช่น เขาทำดอกไม้ประดิดประดอยอย่างมีศิลปะ ผู้หญิงสมัยนี้มีศิลปะในการแต่งตัว รูปสลักวีนัสเป็นรูปศิลป์; การแสดงออกซึ่งอารมณ์สะเทือนใจให้ประจักษ์ด้วยสื่อต่าง ๆ อย่างเสียง เส้น สี ผิว รูปทรง เป็นต้น เช่น ศิลปะการดนตรี ศิลปะการวาดภาพ ศิลปะการละคร วิจิตรศิลป์. (ส. ศิลฺป; ป. สิปฺป ว่า มีฝีมืออย่างยอดเยี่ยม).