ผลการค้นหา

สำรวมใจ

หมายถึงก. ทำใจให้แน่วแน่, ทำใจให้สงบ, เช่น เวลานั่งสมาธิต้องสำรวมใจ.

เสียน้ำใจ

หมายถึงก. รู้สึกน้อยใจเนื่องจากอีกฝ่ายหนึ่งไม่เห็นคุณค่าหรือความตั้งใจดีของตนเป็นต้น เช่น เขาอุตส่าห์เอาของมาให้แต่ไม่รับ ทำให้เขาเสียน้ำใจ.

แสลงใจ

หมายถึง[สะแหฺลง-] น. ชื่อไม้ต้นชนิด Strychnos nux-vomica L. ในวงศ์ Strychnaceae ผลกลม สุกสีเหลือง เมล็ดกลมแบน มีแอลคาลอยด์หลัก ๒ ชนิด คือ สตริกนิน และ บรูซีน เป็นสารพิษ, ตูมกาแดง ก็เรียก, อีสาน เรียก แสลงเบื่อ, เมล็ดแก่แห้งใช้ทำยาได้ เรียก โกฐกะกลิ้ง.

ย้อมใจ

หมายถึงก. ชุบใจ, ทำให้ใจชุ่มชื่น, ปลุกใจให้กล้า เช่น กินเหล้าย้อมใจ.

ร่วมใจ

หมายถึงว. มีความนึกคิดอย่างเดียวกัน เช่น เพื่อนร่วมใจ.

หลากใจ

หมายถึงว. แปลกใจ, ประหลาดใจ.

หักอกหักใจ

หมายถึงก. หักใจ.

อดใจ

หมายถึงก. ยั้งใจ.

อิดหนาระอาใจ

หมายถึงก. เบื่อหน่าย, เอือมระอา.

อิ่มใจ,อิ่มอกอิ่มใจ

หมายถึงก. ปลื้มใจ, สบายใจ, ภูมิใจ, ปีติยินดี.

อุ่นกายสบายใจ

หมายถึงว. มีความรู้สึกสุขสบายทั้งกายและใจ.

อุ่นใจ

หมายถึงว. มีความรู้สึกสบายใจขึ้น, มีความมั่นใจ, ไม่มีกังวล, เช่น มีเงินมากอยู่ในกระเป๋าทำให้อุ่นใจ.