ผลการค้นหา

ขืนใจ

หมายถึงก. บังคับให้ยอมทำตาม เช่น ขืนใจเด็กให้กินยา; ข่มขืน.

เข็ญใจ

หมายถึงว. ยากจนข้นแค้น.

คู่ใจ

หมายถึงน. คนสนิทที่รู้ใจและไว้วางใจได้.

จุใจ

หมายถึงว. มากจนเป็นที่พอใจ.

จูงใจ

หมายถึงก. ชักนำหรือเกลี้ยกล่อมเพื่อให้เห็นคล้อยตาม เช่น พูดจูงใจ.

ใจขาด

หมายถึงว. จนสุดความสามารถ เช่น สู้ใจขาด.

ใจคอ

หมายถึงน. จิตใจ, อัธยาศัย, อารมณ์, บางทีใช้ในทางร้ายก็มี เช่น ใจคอจะทิ้งบ้านทิ้งช่องไปได้หรือ.

ใจดี

หมายถึงว. มีใจเมตตากรุณา, ไม่โกรธง่าย; คุมใจไว้ให้มั่น เช่น ใจดีสู้เสือ.

ใจเดียว

หมายถึงว. ไม่หลายใจ, มีความรักและซื่อตรงในบุคคลเดียวหรือสิ่งเดียวไม่เปลี่ยนแปลง.

ใจต่ำ

หมายถึงว. มีใจใฝ่ในทางเสีย.

ใจทมิฬ

หมายถึงว. มีใจดุร้าย, มีใจร้ายกาจ, บางทีก็ใช้คู่กับคำ หินชาติ เป็น ใจทมิฬหินชาติ.

ใจแป้ว

หมายถึงว. มีใจห่อเหี่ยว.