ผลการค้นหา

ลูกชะเนาะ

หมายถึงน. ไม้สั้น ๆ สำหรับขัดบิดเชือกที่ผูกให้แน่นเช่นในการทำนั่งร้าน, ชะเนาะ ก็เรียก.

เลขนะ

หมายถึง[เลขะนะ] น. รอยเขียน, ตัวอักษร, ลวดลาย. (ป., ส.).

เลอะเทอะ

หมายถึงว. เปรอะเปื้อน เช่น ขุดดินมือเลอะเทอะ กินข้าวหกเลอะเทอะ, เลเพลาดพาด เช่น วางข้าวของไว้เลอะเทอะ, โดยปริยายหมายความว่า เลื่อนเปื้อน, เหลวไหล, ไม่ได้เรื่อง, เช่น คนเมาพูดจาเลอะเทอะ, โบราณใช้ว่าเลอะเพอะ ก็มี.

หริณะ

หมายถึง[หะรินะ] น. กวาง, เนื้อชนิดหนึ่ง, กระต่าย. ว. สีขมิ้น, สีเหลืองอมแดง, สีเขียว. (ป., ส.).

หละ

หมายถึง[หฺละ] น. ชื่อโรคที่เป็นแก่เด็กอ่อน เกิดจากสายสะดือเป็นพิษ มีอาการลิ้นกระด้างคางแข็ง.

หลาทะ

หมายถึง[หะลาทะ] ก. ชอบใจ, พอใจ. (ส.).

หวะ

หมายถึงว. เป็นแผลลึก เช่น ถูกฟันหลังหวะ.

หัฏฐะ,หัฏฐะ,หัสตะ

หมายถึง[หัดถะ, หัดสะตะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๓ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปฝ่ามือหรือเหนียงสัตว์, ดาวศอกคู้ หรือ ดาวศีรษะช้าง ก็เรียก.

หัวเราะ

หมายถึงก. เปล่งเสียงแสดงความขบขัน ดีใจ ชอบใจ เป็นต้น, ใช้เข้าคู่กับคำ หัวไห้ เป็น หัวเราะหัวไห้ ก็มี, หัวร่อ ก็ว่า, (โบ) เขียนเป็น หวัวเราะ ก็มี.

หิม,หิม-,หิมะ

หมายถึง[หิมมะ-] น. ละอองนํ้าในอากาศที่แปรสภาพเป็นของแข็งเพราะอุณหภูมิตํ่า ลักษณะฟูเป็นปุย ลอยลงมาจากท้องฟ้า; ความหนาว, ความเยือกเย็น; ฤดูหนาว. (ป., ส.).

เหยาะ

หมายถึงก. หยอดหรือหยดลงแต่น้อยตามต้องการ.

เหรอ,เหรอะ

หมายถึง(ปาก) คำที่มีเสียงเพี้ยนมาจากคำว่า หรือ.