ผลการค้นหา

ระริก

หมายถึงก. ไหวถี่ ๆ, สั่นเร็ว ๆ, เช่น ใจสั่นระริก ตัวสั่นระริก; อาการที่หัวเราะกระซิกกระซี้ เช่น หัวเราะระริก.

ระรึง

หมายถึงก. ผูกแน่น.

ระรื่น,ระรื้น

หมายถึงว. ชื่นบาน, เบิกบานใจ, เช่น ยิ้มระรื่น, เอิบอาบใจ, ซาบซ่านใจ, เช่น หอมระรื่น.

ระเร็ว

หมายถึงก. ว่องไว. ว. เร็ว ๆ.

ระเรื่อย

หมายถึงว. เรื่อย ๆ, เฉื่อย, เสมอ, ไม่ขาด, ไม่หยุด,ไม่พัก.

ระวาดระไว

หมายถึงว. กระวีกระวาด, คล่องแคล่ว, รีบเร่ง.

ระสะเก็ด

หมายถึงว. เรียกอาการลงโทษเฆี่ยนหลังซํ้าแผลเก่าที่ตกสะเก็ดแล้วว่า เฆี่ยนระสะเก็ด, โดยปริยายหมายความว่า พูดตำหนิซํ้าแล้วซํ้าอีก.

ระสาย

หมายถึงว. เป็นสาย, เป็นเส้น.

ระหัด

หมายถึงน. เครื่องวิดนํ้าอย่างหนึ่งเป็นราง ใช้ถีบด้วยเท้าหรือฉุดด้วยเครื่องจักรเป็นต้น.

ระหาย

หมายถึงก. อยากนํ้า, หิวนํ้า.

ระเห็จ

หมายถึงก. ไปอยู่ในที่ที่ไม่สมควร เช่น ระเห็จขึ้นไปอยู่บนยอดไม้.

ระเหหัน

หมายถึงว. ซวดเซเหหันไปมา, วนเวียนไปมา.