ผลการค้นหา

ปัจฉิมชน

หมายถึง[ปัดฉิมมะ-] น. ชนที่เกิดภายหลัง.

ขรัวยาย

หมายถึงน. สามัญชนที่เป็นยายของพระองค์เจ้า.

กุลา

หมายถึงน. ชนชาติต้องสู้และไทยใหญ่, กุหล่า หรือ คุลา ก็ว่า; (ถิ่น-พายัพ) ใช้เรียกชนต่างประเทศ เช่น เรียกชนชาติฝรั่งว่า กุลาขาว, เรียกชนชาติแขกว่า กุลาดำ.

ประสานงา

หมายถึงก. ใช้งาสวนแทงกันในการยุทธหัตถี; ขัดแย้งกันอย่างรุนแรง, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รถหรือเรือแล่นเข้าชนกันอย่างแรง.

ย่ำต๊อก

หมายถึงก. เดินย่ำไปเรื่อย ๆ เพราะไม่มีรถหรือค่ารถเป็นต้น.

ปวง

หมายถึงว. ทั้งหมด, ทั้งสิ้น, เช่น ปวงชน, มักใช้เข้าคู่กับคำ ทั้ง เป็น ทั้งปวง เช่น ชนทั้งปวง.

เหลือหลอ

หมายถึง[-หฺลอ] ว. หลงเหลืออยู่ เช่น รถชนกันอย่างนี้ จะมีอะไรเหลือหลอเล่า, ถ้าใช้ในความปฏิเสธหมายความว่า หมดเกลี้ยง เช่น กินเสียจนไม่มีอะไรเหลือหลอ.

กูบ

หมายถึงน. ประทุนหลังช้าง, ประทุนรถเช่นรถม้าที่มีรูปโค้ง, ลักษณนามว่า หลัง.

เผชิญ

หมายถึง[ผะเชิน] ก. ประเชิญ, ชนกัน, ปะทะกัน, ต่อกัน.

ต้องสู้

หมายถึงน. ชนชาติกะเหรี่ยงหรือยางพวกหนึ่ง.

ชนบท

หมายถึง[ชนนะบด] น. บ้านนอก, เขตแดนที่พ้นจากเมืองหลวงออกไป. (ป., ส. ชนปท).

ถีบจักรยาน,ถีบรถ

หมายถึงก. ใช้แรงเท้าถีบที่บันไดรถจักรยานให้รถแล่นไป, เรียกรถที่ใช้ถีบเช่นนั้นว่า รถถีบ หรือ รถจักรยาน.