ผลการค้นหา

ของมันต้องมี

หมายถึงสิ่งของที่ต้องมีเพื่อเสริมความคูล ไม่ได้จำเป็นต่อชีวิตในลักษณะขาดไม่ได้

ผู้ต้องหา

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้ถูกหาว่าได้กระทำความผิด แต่ยังมิได้ถูกฟ้องต่อศาล.

สะบั้น

หมายถึงว. อาการที่แยกหรือขาดจากกันอย่างเด็ดขาด เช่น สัมพันธภาพขาดสะบั้น ความรักขาดสะบั้น, โดยปริยายหมายความว่า อย่างยิ่ง, อย่างมาก, เช่น กินสะบั้น.

เสียพรหมจรรย์

หมายถึงก. ขาดจากความเป็นนักบวชเพราะล่วงละเมิดการประพฤติพรหมจรรย์.

วัดราษฎร์

หมายถึงน. วัดที่ได้รับพระราชทานที่วิสุงคามสีมา แต่มิได้เข้าบัญชีเป็นพระอารามหลวง.

วาระจร

หมายถึงน. เรื่องที่มิได้บรรจุไว้ในระเบียบวาระ แต่ได้นำเข้ามาพิจารณาเป็นพิเศษในการประชุมคราวนั้น.

เจ๋อ,เจ๋อเจ๊อะ

หมายถึงก. เสนอหน้าเข้าไปในสถานที่ไม่สมควรเมื่อเขาไม่ต้องการหรือมิได้เรียกหา.

ค่อน

หมายถึงก. ตัด, ทอน, เช่น บั่นเรือขาดเปนท่อน ค่อนพวนขาดเปนทุ่น. (ตะเลงพ่าย); ตี, ทุบ, ข้อน ก็ใช้.

เผด็จ

หมายถึง[ผะเด็ด] ก. ตัด, ขจัด, ขาด. (ข. ผฺฎาจ่).

จ้น

หมายถึงว. ถี่ ๆ เช่น กินออกจ้นมิได้หยุดช่างสุดแสน. (นิ. ลอนดอน).

ระเรื่อย

หมายถึงว. เรื่อย ๆ, เฉื่อย, เสมอ, ไม่ขาด, ไม่หยุด,ไม่พัก.

ฉินท,ฉินท-,ฉินท์

หมายถึง[ฉินทะ-] (แบบ) ก. ตัด, ขาด, ทำลาย. (ป., ส.).