ค้นเจอ 613 รายการ

ไตปลา

หมายถึงน. คำเรียกรวมของอวัยวะในช่องท้องของปลาบางชนิดเช่นปลาทูที่ควักออกมา รวมทั้งส่วนของเหงือกปลาด้วย แล้วนำไปหมักเกลือ ใช้ประกอบอาหารบางชนิดเช่นแกง เรียกว่า แกงไตปลา; ไตของปลา ซึ่งเป็นอวัยวะติดกับช่องท้องด้านบนติดกระดูกสันหลังของปลา.

ชาล,ชาล-

หมายถึง[ชาน, ชาละ-] (แบบ) น. ตาข่าย, ร่างแห; ใยแมงมุม. (ป., ส.).

นั่งทาง

หมายถึงก. ดักคอยทำร้ายกลางทาง, นั่งคอยระวังเหตุ.

ก้านแย่ง

หมายถึงน. ชื่อลายชนิดหนึ่ง ซึ่งมีรูปโครงเป็นตาข่ายแย่งดอกแย่งก้านกัน.

ลูกป่า

หมายถึงน. ต้นไม้หรือสัตว์ที่เป็นพันธุ์เดิมตามธรรมชาติ, มักใช้เรียกปลากัดหรือปลาเข็ม.

ท้องขึ้น

หมายถึงว. อาการที่ท้องอืดเพราะลมในกระเพาะอาหารเฟ้อขึ้น; เรียกปลาจวนจะเน่าว่า ปลาท้องขึ้น.

ทุ่นเบ็ด

หมายถึงน. ทุ่นสำหรับผูกสายเบ็ดตกปลา เพื่อเป็นสัญญาณให้รู้ว่าปลากินเบ็ด.

นีรจร

หมายถึงน. ปลาหรือสัตว์นํ้าอื่น ๆ. (ส.).

วัลก์

หมายถึง(แบบ) น. เปลือกไม้; เกล็ดปลา. (ส.).

เดาสุ่ม

หมายถึงก. เดาโดยนึกเอาเองอย่างสุ่มปลา.

วางไข่

หมายถึงก. ออกไข่ (ใช้แก่เต่าและปลา).

แป้งแช่

หมายถึง(ถิ่น) น. ปลาทุงงะ. (ดู ทุงงะ).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ