ผลการค้นหา

กำเริบ

หมายถึงก. รุนแรงขึ้น เช่น โรคกำเริบ กิเลสกำเริบ.

ผล็อย,ผล็อย ๆ

หมายถึง[ผฺล็อย] ว. อาการที่ร่วงหรือหล่นไปโดยเร็ว เช่น ฝนตกผล็อย ๆ, อาการที่หลับไปโดยเร็ว เช่น หลับผล็อย, ผ็อย หรือ ผ็อย ๆ ก็ว่า.

ระโหย

หมายถึงก. อิดโรยเพราะหิวหรืออดนอนเป็นต้น.

ตีบรรทัด

หมายถึงก. ทำให้เป็นเส้นบรรทัดตามแนวนอน.

โรคประจำตัว

หมายถึงน. โรคที่มีติดตัวอยู่เป็นประจำ รักษาไม่หายขาด.

ผะออบ

หมายถึงน. ชื่อโรคนกเขามีอาการนํ้าออกทางปากทางจมูก.

ติดต่อ

หมายถึงก. ไปมาหาสู่กัน, พูดจาเพื่อทำความตกลง, สื่อสาร. ว. ลักษณะของโรคติดเชื้อเมื่อเป็นแก่ผู้หนึ่งแล้วสามารถแพร่เชื้อไปยังผู้อื่นได้, เรียกโรคที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า โรคติดต่อ เช่น วัณโรคเป็นโรคติดต่อชนิดหนึ่ง.

ซื่อเหมือนแมวนอนหวด

หมายถึง(สำ) ว. ทำเป็นซื่อ.

ไม้ล้มขอนนอนไพร

หมายถึงน. ไม้ในป่าที่ล้มตายเอง.

เวชศาสตร์

หมายถึง[เวดชะสาด] น. ชื่อตำรารักษาโรคแผนโบราณ, วิชาว่าด้วยการรักษาโรคโดยการใช้ยา.

กษัยกล่อน

หมายถึงน. ชื่อโรคทางตำราแพทย์แผนโบราณว่า ทำให้ผอมแห้ง ซึ่งเกิดจากโรคกล่อน, เขียนเป็น กระษัยกล่อน ก็มี.

น้ำแร่

หมายถึงน. นํ้าที่มีสารบางอย่างละลายอยู่เป็นพิเศษ บางอย่างมีสมบัติทางยารักษาโรค.