ผลการค้นหา

บาดทะพิษ

หมายถึงน. แผลที่ตัวเชื้อโรค Streptococciเข้าไป ทำให้เลือดเป็นพิษ.

พรอด,พรอด ๆ

หมายถึง[พฺรอด] ว. เสียงดังอย่างเสียงของเหลวปนกับลมไหลออกจากช่องเล็ก ๆ หรือขึ้นมาจากเลนตม. น. เรียกดินเลนที่ฟูดโป่งขึ้นมา เช่น พรอดปลาไหล คือดินที่โป่งขึ้นมาซึ่งเป็นที่มีปลาไหล, ฟอด ก็ว่า.

โซก

หมายถึงก. เปียกมากจนไหลอาบไปทั่ว เช่น เหงื่อโซก.

ลงแดง

หมายถึงก. ท้องเดินและถ่ายเป็นเลือดออกมามาก (มักใช้แก่คนอดฝิ่น).

ลำห้วย

หมายถึงน. ทางน้ำไหลจากภูเขามาขังอยู่ในแอ่งที่เรียกว่า ห้วย.

เฟอะฟะ

หมายถึงว. เลอะเทอะ เช่น น้ำเหลืองไหลเฟอะฟะ; ไม่เข้าท่า เช่น แต่งตัวเฟอะฟะ.

กษัยน้ำ

หมายถึงน. กษัยเนื่องจากเลือด นํ้าเหลือง หรือ เสมหะเป็นพิษ ถ้ารวมทั้ง ๓ ประการ เรียกว่า กษัยเลือด.

ถั่น

หมายถึงก. ไหล; กระชั้น เช่น ถั่นคํ่าขีณแล้ว. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).

น้ำตา

หมายถึงน. นํ้าที่ไหลออกจากนัยน์ตา, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่ไหลเยิ้มอย่างนํ้าตาลที่ไหลซึมจากหม้อตาล.

ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้

หมายถึง(สำ) ก. ตกอยู่ในที่คับขันอย่างไรก็ไม่เป็นอันตราย, เป็นคำเปรียบเทียบ หมายความว่า ตกอยู่ที่ใดก็ไม่สูญหาย เช่น ของหลวงตกนํ้าไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้.

ลุ่มน้ำ

หมายถึงน. บริเวณที่ลุ่มซึ่งมีแม่น้ำสำคัญและสาขาไหลผ่าน เช่น ลุ่มน้ำเจ้าพระยา.

ทำนบ

หมายถึงน. สิ่งก่อสร้างที่ปิดกั้นลำน้ำไม่ให้น้ำไหลผ่าน.