ผลการค้นหา

ชา

หมายถึงก. ว่ากล่าว เช่น อย่าชาคนเมา.

ยาตั้ง

หมายถึงน. ยาเส้นพื้นเมืองชนิดหนึ่ง ที่ทำเป็นตั้ง.

กอแก

หมายถึงก. เกาะแกะ เช่น อย่ากอแกชาววังหลังจะลาย.

ผึง

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เชือกขาดดังผึง; อาการที่เป็นไปอย่างรวดเร็วทันทีทันใด เช่น ขาดผึง ดีดผึง; ใช้ประกอบคำ แห้ง ว่า แห้งผึง หมายความว่า แห้งสนิท เช่น ปลักควายแห้งผึง.

สารไมย

หมายถึง[สาระไม] น. หมา. (ป. สารเมยฺย; ส. สารเมย).

พึ่ง

หมายถึงว. คำช่วยกริยาหมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยก ๆ ในขณะที่พูดนั้น เช่น เขาพึ่งไป, เพิ่ง ก็ว่า; ใช้ประกอบหลังคำ อย่า เป็น อย่าพึ่ง หมายความว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น เช่น อย่าพึ่งไป อย่าพึ่งกิน, เพิ่ง เพิก หรือ เพ่อ ก็ว่า.

วอแว

หมายถึงก. รบกวน, เซ้าซี้, เช่น เขากำลังอารมณ์เสีย อย่าเข้าไปวอแว; เกาะแกะ เช่น อย่าไปวอแวลูกสาวเขา.

แม่กระแชง

หมายถึงน. ปลาสลิดแห้งชนิดใหญ่.

ลนควัน

หมายถึงก. ทำให้อ่อนหรือให้แห้งด้วยควันร้อน.

พริกเทศ

หมายถึงน. พริกแห้งเม็ดยาวมาจากต่างประเทศ.

เกรอะกรัง

หมายถึง[เกฺรอะกฺรัง] ว. หมักหมมแห้งติดอยู่.

อดแห้งอดแล้ง

หมายถึงก. ไม่ได้กินของที่อยากกิน, อดอยากปากแห้ง ก็ว่า.